ارزیابی توان صادراتی شرکت های دانش بنیان با استفاده از تکنیک bwm

ارزیابی توان و عملکرد صادراتی شرکت ها یکی از مهم ترین موضوعات در سازمان ها و شرکت هاست، چراکه عدم توجه به آن، می تواند به زیان شرکت ها و در نتیجه عدم کارایی در سایر بخش ها منجر شود. با توجه به این مسئله، پژوهش حاضر با هدف ارزیابی توان صادراتی شرکت های دانش بنیان با استفاده از تکنیک bwm انجام گردید. این پژوهش از نوع تحقیقات توصیفی-پیمایشی می باشد. جهت گردآوری اطلاعات از منابع کتابخانه ای برای بخش ادبیات و از پرسشنامه در بخش میدانی استفاده گردید. در گام نخست، معیارهای مهم در ارزیابی توان صادراتی شرکت های دانش بنیان با مرور ادبیات، بررسی اسناد و مصاحبه با صاحب نظران، خبرگان و کارشناسان ارشد شناسایی شده و با استفاده از تکنیک bwm، معیارهای مهم در این ارزیابی تعیین شد. مدل تصمیم گیری چندمعیاره مبتنی بر روش بهترین بدترین با در نظر گرفتن ارائه گردید. مدل ارائه شده در این پژوهش، دربردارنده ۳۶ معیار اولیه بود که با توجه به تکرار بیش از ۴ بار، معیارهای سهم بازار جهانی، بازگشت سرمایه، نسبت سود به آورده شرکت، انتظارات مدیران و موقعیت راهبردی به عنوان معیارهای نهایی در نظر گرفته شدند. با توجه به تعیین وزن نهایی، شرکت های دانش بنیان می توانند از انتظارات مدیران و موقعیت راهبردی شرکت به عنوان دارایی اصلی، نوعی مزیت رقابتی را شکل دهند که درنهایت باعث تسهیل عملکرد صادراتی آن ها می شود. شرکت های دانش بنیان می توانند با توجه به معیارهای مهم در ارزیابی توان صادراتی، راهبردها و اقدام های خود را روی مسائل کلیدی و مهم متمرکز کنند

کلیدواژه ها:

توان صادراتی ، شرکت های دانش بنیان ، تکنیک bwm