تاثیر غلظت و زمان محلول پاشی اپی براسینولید بر ریزش جوانه گل، میوه و برخی شاخص های ریخت شناسی و فیزیولوژیکی پسته رقم "احمد آقایی"

ریزش جوانه گل و میوه، ناخندانی و پوکی از مهمترین ناهنجاری های فیزیولوژیکی است که در درختان پسته مشاهده می شود. اهمیت استفاده از تنظیم کننده های رشدونمو گیاهی برای کاهش این ناهنجاری های در گیاهان به اثبات رسیده است. در این پژوهش اثر محلول پاشی اپی براسینولید بر ویژگی های فیزیولوژیکی و میزان ریزش جوانه گل و میوه پسته رقم احمدآقایی بررسی گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در یک باغ تجاری در شهرستان رفسنجان- استان کرمان اجرا شد. تیماردهی به صورت محلول پاشی در دو مرحله (قبل و بعد از تمام گل) غلظت های صفر (شاهد)، ۵/۰ و ۱ میلی گرم در لیتر اپی براسینولید انجام شد. نتایج نشان داد که تیمار ۵/۰ میلی گرم در لیتر اپی براسینولید ریزش میوه و جوانه گل را کاهش داد، در حالی که وزن تر، خشک و عملکرد (وزن خشک میوه های خندان و ناخندان در شاخه) افزایش یافت. تیمار اپی براسینولید در مرحله اول باعث کاهش پوکی و افزایش خندانی در میوه های پسته گردید. اندازه گیری مقدار اتیلن نشان داد که تیمار این هورمون مقدار اتیلن میوه را به طور چشمگیری کاهش داد درحالی که بر صفات ریخت شناسی میوه تاثیرمعنی داری نداشت. در این پژوهش ۵/۰ میلی گرم در لیتر اپی براسینولید در مرحله اول (یک هفته قبل از تمام گل) بهترین غلظت و زمان تیماردهی در درخت پسته رقم احمد آقایی در بهبود کیفیت میوه و کاهش ریزش جوانه گل و میوه بود.

کلیدواژه ها:

اونس ، پوکی میوه ، درصد خندانی میوه ، نشر اتیلن