اثرات کاربرد کودهای نانو زیستی و NPK بر عملکرد و ویژگی های فیزیولوژیکی گاوزبان اروپایی تحت تنش خشکی

نانو کودها با همزمان کردن رهاسازی عناصر غذایی کودها و جذب آن ها به وسیله گیاه موجب ممانعت از برهم کنش عناصر غذایی با خاک و میکروارگانیسم ها می شود. به منظور بررسی اثرات تنش خشکی و نانو کودهای زیستی و NPK بر عملکرد و صفات فیزیولوژیک گاوزبان اروپایی، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زابل اجرا گردید. تیمارها شامل سطوح تنش خشکی به صورت شاهد یا ۹۰ درصد ظرفیت زراعی، ۷۰ درصد ظرفیت زراعی و ۵۰ درصد ظرفیت زراعی به عنوان عامل اصلی و با استفاده از دستگاه T.D.R، و سطوح کود شامل عدم مصرف کود (شاهد)، مصرف ۱ کیلوگرم در هکتار کود نانو زیستی، مصرف ۵ کیلوگرم در هکتار کود NPK نانو (عناصر NPK در پوشش نانو ذرات) و تلفیق هرکدام به مقدار ۵۰ درصد به عنوان عامل فرعی بودند. صفات مورد مطالعه موسیلاژ، کربوهیدرات محلول، عناصر فسفر، پتاسیم و سدیم، فلاونوئید و آنزیم های آنتی اکسیدانت و بیوماس بودند. با افزایش تنش کم آبی از وزن خشک گاوزبان اروپایی کاسته شد و بیشترین عملکرد خشک (ton/ha ۴۵/۲) از سطح آبیاری شاهد حاصل شد. با افزایش سطح تنش بر میزان موسیلاژ و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان افزوده شد. بیشترین میزان فلاونوئید و کربوهیدرات های محلول از کاربرد کود تلفیقی در تنش ۵۰ درصد ظرفیت زراعی حاصل شد. به طور کلی در تولید گاوزبان اروپایی جهت افزایش عملکرد خشک، آبیاری در سطح شاهد و کاربرد نانو کود NPK و برای افزایش موسیلاژ و فلاونوئیدها آبیاری در سطح ۵۰ درصد و کاربرد تلفیقی نانو کودهای زیستی و شیمیایی مناسب به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

بیوماس ، تغذیه ، موسیلاژ ، فلاونوئید