شناسایی شاخص های زمینه گرایی در بناهای تاریخی محور ارگ مشهد

زمینه گرایی به عنوان یکی از مهم ترین رویکردهای معماری نقش مهمی در حفظ ارزش های گذشته و تداوم آن در آینده بازی می کند. هر بنایی که ساخته می شود به عنوان بخشی از زمینه مطرح می گردد و به عنوان بخشی از زمینه مطرح می گردد و به عنوان بخشی از زمینه برای بنای بعد از خود زمیمه سازی می کند. این پژوهش با هدف شناسایی شاخصه های زمینه گرایی در مشهد به بررسی و تحلیل بناهای تاریخی در محور ارگ مشهد پرداخته است. پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی از نوع کیفی است که از روش نمونه موردی و جهت گردآوری داده ها از مطالعات کتابخانه ای و اسنادی بهره گرفته است. یافته های تحقیق نشان می دهد که توجه به مولفه های کالبدی، فرهنگی - اجتماعی و اقلیمی در طراحی این بناها موردنظر قرار گرفته است و نتایج حاصل می تواند جهت طراحی ساختمان های جدید به منظور هماهنگی با زمینه و حفظ سیمای ارزشمند تاریخی این محور مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

زمینه گرایی ، معماری زمینه گرا ، محور ارگ ، مشهد