جرم شناختی همسرآزاری "خشونت علیه زنان" در نظام حقوق کیفری ایران و ارائه راهکارهای پیشگیرانه

زمینه و هدف: یکی از آسیب های اجتماعی که جامعه را تهدید می کند، همسرآزاری است که خود را به اشکال مختلف در نهاد خانواده نشان می دهد. همسرآزاری به هر رفتار خشنی اطلاق می گردد که وابسته به جنسیت بوده و به آسیب های جسمی، جنسی، روانی و رنج زنان منجر می شود. همسر آزاری پیامدهای نامطلوب اجتماعی و خانوادگی را به دنبال دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی جرم شناختی همسرآزاری (خشونت علیه زنان) در نظام کیفری ایران و ارائه راهکارهای پیشگیرانه برای آن است. روش شناسی پژوهش: این تحقیق با استفاده از روش پیمایشی و میدانی، به بررسی عوامل موثر بر خشونت علیه زنان با نگاه ویژه به شهر تهران پرداخته و پس از مختصر توضیحی درباره سابقه تاریخی خشونت علیه زنان، انواع خشونت علیه زنان، قوانین مربوط به همسرآزاری و خشونت علیه زنان، آمار پزشکی قانونی و حمایت قانون از بانوان در معرض همسرآزاری و خشونت خانگی پرداخته شده است. همچنین به ارائه گزارشی تحلیلی، آماری از مرکز پزشکی قانونی پرداخته است. یافته ها و نتیجه گیری: یافته های این بررسی نشان می دهد که در بین انواع خشونت، خشونت روانی و جنسی بیش از سایر اشکال آن از طرف زنان تجربه می شود و در این میان سهم خشونت روانی اعمال شده نسبت به زنان و خشونت جنسی تقریبا یکسان بوده است. با توجه به شیوع بالای همسرآزاری و ارتباط آن با برخی ویژگی های زوجین، افزایش آگاهی های لازم در زمینه شناخت بیشتر این مشکل و عوامل موثر بر آن و تدوین برنامه های غربالگری جهت تشخیص به موقع این مشکل ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

همسرآزاری ، خشونت خانگی ، جرم شناختی ، قربانی