اثر مکمل جیره ای پری بیوتیک و اسیدهای آلی بر عملکرد، خصوصیات لاشه و ریخت شناسی روده جوجه های گوشتی

تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر پری­­بیوتیک ساف مانان و اسید آلی لیپتول HPA بر عملکرد، خصوصیات لاشه و مورفولوژی روده کوچک جوجه گوشتی انجام شد. در این آزمایش تعداد ۱۶۰ قطعه جوجه گوشتی یک­روزه سویه راس ۳۰۸ در قالب طرح کاملا تصادفی با ۴ تیمار و ۴ تکرار و تعداد ۱۰ قطعه جوجه نر برای هر تکرار در یک دوره ۴۲ روزه استفاده شدند. تیمارهای آزمایشی شامل جیره شاهد و جیره­های حاوی ۱/۰ درصد پری­­بیوتیک، ۱/۰ درصد اسید آلی و ۱/۰ درصد مخلوطی از اسید آلی و پری­­بیوتیک بودند. مصرف خوراک، افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل غذا به صورت دوره ای و شاخص تولید، ویژگی های لاشه و صفات مورفولوژیکی روده در ۴۲ روزگی اندازه گیری شدند. در کل دوره در بین تیمارهای آزمایشی تفاوت معنی داری از نظر مصرف خوراک مشاهده نشد. بیشترین افزایش وزن روزانه جوجه ها در جیره حاوی اسید­ ­آلی مشاهده شد (۰۵/۰>P). هم چنین بهترین ضریب تبدیل غذایی و شاخص تولید مربوط به جیره حاوی اسید­های ­آلی و بدترین آن ها مربوط به جیره شاهد بود (۰۵/۰>P). بیش ترین درصد لاشه در جیره حاوی اسید ­آلی و بیشترین درصد ران و سینه در جیره حاوی پری بیوتیک مشاهده شد (۰۵/۰>P). هم چنین بیشترین ارتفاع ویلی مربوط به جیره حاوی اسید آلی و کمترین آن مربوط به تیمار شاهد بود (۰۵/۰P<). عمق کریپت در بین جیره های آزمایشی معنی دار نشد و کمترین ضخامت لایه ماهیچه های روده مربوط به تیمار حاوی اسید آلی بود. نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان داد جیره دارای ۱/۰ درصد اسید آلی نسبت به سایر جیره ها موجب بهبود عملکرد، خصوصیات لاشه و فراسنجه­های روده جوجه های گوشتی شد.

کلیدواژه ها:

اسید آلی ، پری بیوتیک ، جوجه گوشتی ، ریخت شناسی روده ، عملکرد