اثر بخشی درمان پذیرش و تعهد برادراک رنج، تاب آوری و حرمت خودجنسی زنان خیانت دیده

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر ادراک رنج، تاب آوری و حرمت خود جنسی زنان خیانت دیده انجام شد. روش پژوهش آزمایشی شبه تجربی با طرح پیشا آزمون پسا آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه آماری دربردارنده زنان خیانت دیده در دسترس و مراجعه کننده به کلینیک روان شناسی در منطقه شش استان تهران بود که از این گروه، سی نفر با روش نمونه گیری غیر تصادفی در دسترس انتخاب شدند و  در دو گروه آزمایشی پانزده نفری و گروه کنترل پانزده نفری جایگزین شدند. هشت جلسه درمانی در نود دقیقه انجام شد و در پایان، پسا آزمون در هر دو گروه اجرا شد. ابزار پژوهش دربردارنده مقیاس ادراک رنج (۲۰۱۰)، مقیاس تاب آوری (۲۰۰۳) و پرسشنامه حرمت خود جنسی زنان فرم کوتاه (۱۹۶۶) بوده است. برای تحلیل داده ها از روش آماری تحلیل کواریانس استفاده شد. یافته ها نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش ادراک رنج و افزایش تاب آوری و حرمت خود جنسی زنان خیانت دیده اثربخشی دارد. نتایج این پژوهش در حوزه درمان آسیب ناشی از خیانت در زنان قابل استفاده است.

کلیدواژه ها:

acceptance and commitment therapy ، perception of suffering ، resilience ، sexual self-Esteem ، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، ادراک رنج ، تاب آوری ، حرمت خود جنسی