رابطه رهبری معنوی با رفتار پویای شغلی کارشناسان تربیت بدنی ادارات آموزش و پرورش با نقش میانجی ایمنی روانشناختی

هدف: هدف اصلی این پژوهش، تعیین رابطه رهبری معنوی با رفتار پویای شغلی کارشناسان تربیت بدنی ادارات آموزش و پرورش با نقش میانجی ایمنی روانشناختی بود. روش شناسی: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود که به صورت میدانی انجام شد و جامعه آماری آن شامل کلیه کارشناسان تربیت بدنی ادارات آموزش و پرورش کشور (۱۱۴۱ نفر) بود که ۲۸۸ کارشناس به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. سه پرسش نامه استاندارد رهبری معنوی فرای و همکاران (۲۰۰۵)، ایمنی روانشناختی ادموندسن و لی (۲۰۱۴) و رفتار پویای شغلی پارکر و همکاران (۲۰۰۸) جهت گردآوری داده های پژوهش استفاده شدند. تجزیه و تحلیل داده های پژوهش در دو بخش توصیفی و استنباطی انجام شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان دهنده رابطه مثبت و معنی دار بین رهبری معنوی و ایمنی روانشناختی بود (۷۹۲/۰=β، ۶۸۰/۳۵=t). همچنین بین رهبری معنوی و رفتار پویای شغلی کارشناسان تربیت بدنی رابطه مثبت و معنی داری مشاهده گردید (۳۱۵/۰=β، ۹۱۳/۴=t). بخش دیگری از نتایج پژوهش نشان داد رابطه مثبت و معنی داری بین ایمنی روانشناختی و رفتار پویای شغلی کارشناسان وجود دارد (۵۵۲/۰=β، ۳۹۳/۹=t). در نهایت نتایج نشان داد رابطه رهبری معنوی با رفتار پویای شغلی کارشناسان تربیت بدنی با نقش میانجی ایمنی روانشناختی، مثبت و معنی داری می باشد (۵۸۱/۰=β، ۰۵۵/۹=t). نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش می توان چنین نتیجه گیری کرد استفاده مدیران از شیوه رهبری معنوی می تواند موجب افزایش ادراک ایمنی روانشناختی و رفتار پویای شغلی در کارشناسان تربیت بدنی ادارات آموزش و پرورش گردد.

کلیدواژه ها:

انگیزش درونی ، ارزش های مشترک ، بازخورد ، رفتارهای فرانقشی ، یادگیری