مقاومت آنتی بیوتیکی نسبت به بتالاکتام ها در باکتری ها: بتالاکتاماز

مقدمه: یکی از داروهایی که درسراسر دنیا برای عفونت­های ناشی از باکتری­ها به کار می­رود داروهای خانواده بتالاکتام­ها می باشد. باکتری با تولید آنزیم­های بتالاکتاماز ازطریق هیدرولیز هسته­ی مرکزی در آنتی بیوتیک­های بتالاکتام، باعث غیر فعال شدن انتی بیوتیک شده و مقاومت بروز میابد.هدف : در این مقاله به بررسی اجمالی انواع روش های غیرفعال شدن انتی بیوتیک های بتالاکتام توسط باکتری ها پرداخته می شود.روش: این مقاله مروری با مطالعه مقالاتی که در رابطه با مکانیزم های غیرفعال سازی انواع انتی بیوتیک های خانواده بتالاکتام ها در مجلات علمی منتشر شده اند نگارش شده است.نتیجه و نتیجه گیری: آنتی بیوتیکهای بتالاکتام با اتصال به پروتئین متصل شونده به پنی سیلین که در غشاء سلول باکتری وجود دارد، باعث مهار ترانس پپتیدازها و تخریب پپتیدوگلیکان و در نتیجه تخریب دیواره سلولی و مرگ باکتری می شوند.  آنزیم­های بتالاکتاماز آنتی بیوتیکهای بتالاکتام را قبل از اینکه به پروتئین متصل شونده به پنی سیلین در غشاء سیتوپلاسمی برسند هیدرولیز و غیرفعال می­کنند. تا کنون بیش از ۱۴۰ نوع بتالاکتاماز مختلف شناسایی شده که بر اساس معیارهای مختلف طبقه بندی می شوند و بر کلاس­های مختلف آنتی بیوتیک­های بتالاکتام موثرند.

کلیدواژه ها:

بتالاکتاماز ، AmpC بتالاکتاماز ، بتالاکتاماز وسیع الطیف ، متالوبتالاکتاماز ، کارباپنماز