اثر تلقیح جنینی آرژنین بر تغییرات مورفولوژی سرخرگ ششی، بطن راست و شش ها در آسیت القایی جوجه های گوشتی

به­ منظور بررسی اثرات تزریق آرژنین در روز پنجم جنینی بر تغییرات مورفولوژیکی ایجاد شده در سرخرگ ششی، بطن راست و شش­ها در شرایط القاء آسیت دو آزمایش طراحی گردید. در آزمایش اول، ۵۶۰ تخم مرغ­ قابل جوجه کشی به ۷ گروه و هر گروه به چهار زیر گروه تقسیم شد. در روز پنجم جنینی mL ۵۰/۰ محلول آرژنین در نرمال سالین با غلظت ۰، ۲۰، ۴۰، ۶۰، ۸۰ و mg/mL ۱۰۰ به زرده شش گروه تزریق شد. در۲۰ روزگی، غلظت نیتریک اکساید و اندوتلین۱ در سرخرگ ششی دو جنین­ از هر زیر گروه اندازه­گیری شد. کمترین مقدار اندوتلین­۱ (بافت mg۱۰۰/ng ۳۵/۱۳) و بیشترین غلظت نیتریک اکساید (بافت mg۱۰۰/µM۹۳/۸۹) در گروه mg/mL ۴۰ مشاهد شد (۰۵/۰>P). در آزمایش دوم، ۳۰۰ تخم مرغ­ قابل جوجه کشی به دو گروه تقسیم شد و در روز پنجم جنینی به یک گروه محلول آرژنین با غلظت mg/mL ۴۰ تزریق شد. بعد از هچ جوجه­های نر از ماده جدا شدند. از ۲۱ تا ۴۸ روزگی، دمای سالن به ℃ ۱۴-۱۶ کاهش یافت و آسیت القا شد. اثر مستقل تزریق آرژنین تلفات ناشی از آسیت را کاهش داد (۶/۱۷ در برابر ۸/۴۸درصد) اما اثر مستقل جنسیت بر تلفات ناشی از آسیت معنی­دار نبود (۰۵/۰P>). اثرات مستقل تزریق آرژنین مساحت داخلی سرخرگ­ششی را افزایش داد (۴۷/۳ دربرابر mm۲۶۷/۲). در تیمارهای بدون تزریق آرژنین نسبت به تزریق آرژنین، شکاف­هایی در سطح سلولی لایه­های شش­ها مشاهده شد. تزریق آرژنین از طریق گشاد کردن سرخرگ ششی و حفظ لایه­های طبیعی موجود در بافت شش­ها تلفات ناشی از آسیت را کاهش داد. به­منظور بررسی اثرات تزریق آرژنین در روز پنجم جنینی بر تغییرات مورفولوژیکی ایجاد شده در سرخرگ ششی، بطن راست و شش­ها در شرایط القاء آسیت دو آزمایش طراحی گردید. در آزمایش اول، ۵۶۰ تخم مرغ­ قابل جوجه کشی به ۷ گروه و هر گروه به چهار زیر گروه تقسیم شد. در روز پنجم جنینی mL ۵۰/۰ محلول آرژنین در نرمال سالین با غلظت صفر، ۲۰، ۴۰، ۶۰، ۸۰ و mg/mL ۱۰۰ به زرده شش گروه تزریق شد. در۲۰ روزگی، غلظت اکسید نیتریک و اندوتلین۱ در سرخرگ ششی دو جنین­ از هر زیر گروه اندازه­گیری شد. کمترین مقدار اندوتلین­۱ (بافت mg۱۰۰/ng۳۵/۱۳) و بیشترین غلظت اکسید نیتریک (بافت mg۱۰۰/µM۹۳/۸۹) در گروه mg/mL ۴۰ مشاهد شد (۰۵/۰>P). در آزمایش دوم، ۳۰۰ تخم مرغ­ قابل جوجه کشی به دو گروه تقسیم شد و در روز پنجم جنینی به یک گروه محلول آرژنین با غلظت mg/mL ۴۰ تزریق شد. بعد از هچ جوجه­های نر از ماده جدا شدند. از ۲۱ تا ۴۸ روزگی، دمای سالن به ℃ ۱۴-۱۶ کاهش یافت و آسیت القا شد. اثر مستقل تزریق آرژنین تلفات ناشی از آسیت را کاهش داد (۶/۱۷ در برابر ۸/۴۸درصد) اما اثر مستقل جنسیت بر تلفات ناشی از آسیت معنی­دار نبود (۰۵/۰P>). اثرات مستقل تزریق آرژنین مساحت داخلی سرخرگ­ششی را افزایش داد (۴۷/۳ دربرابر mm۲۶۷/۲). در تیمارهای بدون تزریق آرژنین نسبت به تزریق آرژنین، شکاف­هایی در سطح سلولی لایه­های شش­ها مشاهده شد. تزریق آرژنین از طریق گشاد کردن سرخرگ ششی و حفظ لایه­های طبیعی موجود در بافت شش­ها تلفات ناشی از آسیت را کاهش داد.

کلیدواژه ها:

آسیت ، بطن راست ، تزریق آرژنین ، سرخرگ ششی ، شش ها