شناسایی شاخص های ارتقادهنده ظرفیت برد گردشگری در اماکن تاریخی - فرهنگی

گردشگری تاریخی و فرهنگی با برقراری ارتباط میان گردشگران، جامعه محلی و منابع تاریخی و فرهنگی راه را برای اعتلای دانش تجربی گردشگران و جامعه محلی و حفاظت اماکن تاریخی برای نسلهای آینده باز میکند. نیل به این مقصود زمانی محقق میشود که این ارتباط به شیوهای صحیح مدیریت گردد. در این راستا نویسندگان مقاله حاضر باهدف توسعه صنعت گردشگری تاریخی - فرهنگی به شناسایی شاخصهای موثر در ارتقای ظرفیت برد گردشگری میپردازند تا با بومی سازی این شاخصها به ارائه یک الگوی عملی برای مدیریت صحیح اماکن تاریخی- فرهنگی کشور دست یابند. بررسیها نشان میدهد به منظور کاهش آسیب پذیری و دستیابی به وضعیت بهینه، برنامه ریزان و مدیران گردشگری میبایست ضمن آگاه سازی گردشگران از ویژگیهای اجتماعی- فرهنگی جامعه محلی بایدها و نبایدهای رفتاری را برای آنان توجیه کنند و با آموزش و الگوسازی رفتار آنان را در تقابل با گردشگران در مسیری درست هدایت نمایند. بر اساس یافته های این تحقیق مهمترین شاخصهای ظرفیت برد گردشگری که قابلیت تعمیم به اماکن تاریخی- فرهنگی دارند در ترکیب شاخص های فیزیکی -کالبدی اجتماعی- فرهنگی اقتصادی و زیست محیطی قابل ارائه هستند که ارتقای آنها باید در مسیری پایدار انجام پذیرد. چراکه تنها در این صورت میتوان با حفاظت از محیطزیست طبیعی و ارزشهای اجتماعی - فرهنگی جامعه محلی شاهد رشد اقتصادی گردشگری در مناطق هدف گردشگری بود.

کلیدواژه ها:

ظرفیت برد ، اماکن تاریخی و فرهنگی ، بومی سازی ، توسعه گردشگری