ارزیابی فرایندهای تولید با رویکرد برنامه نویسی غیرخطی فازی

کیفیت محصول تولید شده توسط یک فرایند تولید، باید در دامنه تغییرات قابل قبولی حول مقدار هدف خود قرار گیرد. نسبت سیگنال به نویز (S/N) که به عنوان تابع هدف برای بهینه سازی در روش های تاگوچی به کار می رود، یک ابزار مفید برای ارزیابی فرایندهای تولید است. بیشتر مطالعات و برنامه ها بر محاسبه ی نسبت S/N با مشاهدات قطعی تمرکز دارند و مقالات علمی توجه اندکی به بررسی نسبت S/N با مشاهدات فازی داشته اند. این مقاله یک مدل برنامه ریزی غیرخطی فازی را برای محاسبه ی نسبت S/N فازی در ارزیابی فرایندهای تولید با مشاهدات فازی توسعه می دهد. یک جفت برنامه ی کسری غیرخطی برای محاسبه مرزهای پایین و بالا در نسبت S/N فازی فرمول بندی می شوند. با کاهش مدل و جایگزینی متغیر، این جفت برنامه ی کسری غیرخطی به برنامه های درجه دوم تبدیل می شوند. با حل برنامه های درجه دوم تبدیل شده، راه حل های بهینه ای را برای مرزهای پایین و بالای نسبت S/N فازی به دست می آوریم. با استنتاج شاخص های رتبه بندی نسبت های S/N فازی از جایگزین های فرآیند تولید، نتیجه ارزیابی جایگزین ها به دست می آید

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی غیرخطی ، نسبت سیگنال به نویز ، مجموعه های فازی ، فرایند تولید