سیستم دارورسانی بر پایه تشکیل هیدروژل تزریقی برای ترمیم زخم و درمان موضعی

هیدروژل ها شبکه های پلیمری سهبعدی نامحلول در آب اند که به دلیل وجود گروه های آب دوست در زنجیر اصلی آن ها توانایی جذب مقدار زیادی آب و مایعات بیولوژیکی را دارند؛ در نتیجه می توانند حداقل ۲۰ درصد و حداکثر ۹۹ درصد وزنی خود را آب جذب کنند و متورم شوند. آن ها از طریق اتصالات عرضی شیمیایی و فیزیکی به یکدیگر متصل می شوند. هیدروژل ها به دلیل درهم تنیدگی زنجیرهای پلیمری سنتزی و طبیعی که دارای ویژگی زیست سازگاری، نفوذپذیری، نرم و الاستیک بودن، تخریب پذیری و خواص مکانیکی بالا هستند توانایی بارگذاری دارو و رهایش آن ها و تحویل هدفمند به محل آسیب دیده را دارند که باعث بهبود زخم ها و بیماری هایی از جمله دیابت، سرطان، آلزایمر و آلرژی شوند. هدف از این پژوهش بررسی هیدروژل و ویژگی ساختاری، خواص و کاربرد آن در درمان و بهبود بسیاری از بیماری هایی که باعث عفونت، قطع عضو و حتی مرگ را به همراه دارد، می-شود

کلیدواژه ها:

هیدروژل تزریقی ، ترمیم زخم ، هیدروژل های نیمه در هم نفوذ کرده (IPN) ، خواص ضدمیکروبی و ضدالتهابی