رابطه ی جهت گیری هدف،یادگیری خودتنظیمی با عملکرد تحصیلی دانشجویان

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی روابط بین خودکارآمدی، ارزش گذاری تکالیف، جهت گیری هدف، خودتنظیمی فراشناختی و راهبر های یادگیری و بررسی سهم ویژه هر یک از این متغیر ها با یکدیگر و با عملکرد تحصیلی در دانشجویان دانشگاه آزاد شهر اصفهان بود.روش: برای انتخاب نمونه، از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای استفاده شد.بدین شکل که از بین دانشجویانی که در سال تحصیلی ۹۲-۹۱ تحصیل می کردند ۲۰۰ نفر از بین آنها انتخاب شدند.برای ارزیابی همه متغیر های پژوهش، از پرسشنامه راهبرد های انگیزشی برای یادگیری و جهت گیری اهداف پیشرفت استفاده شد و نمرات سال قبل آنها به عنوان شاخص عملکرد تحصیلی در نظر گرفته شد.یافته ها: الگوی مسیر نشان داد که خودکارآمدی نیرومندترین پیش بینی کننده عملکرد تحصیلی بود و به شکل مثبتی اهداف پیشرفت را و به شکل منفی اهداف اجتناب را پیش بینی کرد.این مطالعه نشان دادکه اهداف تبحری اثر مثبتی بر خود تنظیمی فراشناختی دارد. به علاوه خود تنظیمی فراشناختی اثر مثبتی بر راهبرد های عمیق یادگیری و آن نیز اثر مثبت بر سایر متغیر ها داشت.با وجود این، برخی از متغیر های پژوهش ، علیرغم انتظار ، اثر معنی داری با سایر متغیر های نداشت. به عنوان مثال اهداف عملکرد – اجتناب نتوانست به طور معنی داری سایر متغیر های پژوهش را در الگوی مسیر پیش بینی کند. همچنین اهداف تبحری، خود تنظیمی فرا شناختی و راهبر های عمیق یادگیری بر عملکرد تحصیلی اثر مستقیم معنی داری نداشت.

کلیدواژه ها:

جهت گیری هدف پیشرفت ، خود تنظیمی فراشناختی ، راهبر دهای یادگیری ، عملکرد تحصیلی