تاثیر اندازه ذرات و تلقیح باکتری های تخمیرکننده همگن و ناهمگن در علوفه ذرت با رطوبت بالا بر کیفیت سیلاژ

این آزمایش برای تعیین اثر اندازه ذرات سیلاژ ذرت و تلقیح مخلوط باکتری­های تخمیرکننده همگن و ناهمگن بر ترکیب شیمیایی، ارزیابی حسی، پایداری هوازی و آزمون تولید گاز  در ۳۰، ۴۵، ۶۰  و ۹۰ روز بعد از تهیه سیلاژها انجام شد. علوفه­ ذرت با دستگاه خردکن در دو اندازه درشت و ریز  (به ترتیب ۱۶ و ۸ میلی­­متر) خرد و از آن­ها در کیسه­های نایلونی در اندازه ۴۵×۹۰ سانتی­متر (۴۰۵۰ سانتی­متر مربع)، سیلاژها تهیه شدند. در هنگام تهیه سیلاژ، تلقیح باکتریایی به ۵۰ درصد علوفه ذرت درشت و ریز افزوده شد. سیلوها در ۳۰، ۴۵، ۶۰ و ۹۰  روز بعد از تهیه، باز و نمونه­برداری شدند. در ۹۰ روز بعد از تهیه سیلاژ، نمره کل ارزیابی حسی در سیلاژ­های تلقیح شده بیشتر بود (۰۵/۰>­p ). در ۴۵ و ۶۰  روز بعد از تهیه سیلاژها، pH در سیلاژهای ریز، کم­ترین (به ­ترتیب ۷۷/۳ و ۸۰/۳) بودند (۰۵/۰>­p ). ۹۰ روز بعد از تهیه سیلاژ، پروتئین خام در سیلاژ با اندازه درشت بیشتر از ریز بود (۰۵/۰>­p ، به ترتیب ۴۵/۸ و ۳۸/۸ درصد). ۳۰ روز  بعد از تهیه سلاژ، الیاف نامحلول در شوینده­ خنثی در سیلاژ با اندازه درشت و تلقیح نشده بیشترین بود (۰۵/۰>­p ). ۴۵روز بعد از تهیه سیلاژ، پایداری هوازی در سیلاژ با اندازه درشت و تلقیح نشده بیشتر بود (۰۵/۰>­p ). همچنین، ۹۰  روز بعد از تهیه سیلاژ، پتانسیل تولید گاز (A+B) در سیلاژهای با اندازه ذرات ریز  بیشترین بود. نتایج آزمایش نشان داد تاثیر اندازه ذرات بر کیفیت سیلاژ بیشتر از تلقیح باکتریایی بود، اما تلقیح باکتریای سبب افزایش پایداری هوازی سیلاژها شد.

کلیدواژه ها:

باکتری تخمیرکننده ناهمگن ، باکتری تخمیرکننده همگن ، تلقیح باکتریایی ، سیلاژ ذرت