مقایسه ی سه روش مختلف در به دست آوردن زیرمجموعه ی متناهی از نقاط نامغلوب یک مساله برنامه ریزی خطی چندهدفه

در این مقاله، سه روش مهم برای به دست آوردن یک زیرمجموعه ی متناهی از مجموعه ی پیوسته اما نامحدب از نقاط نامغلوب یک مسئله برنامه ریزی خطی چندهدفه، به تفکیک بررسی شده و مزایا و معایب هر یک مشخص میشود. این سه روش عبارتند از: روش پرتابی جامع، روش تقاطع مرزی نرمال و روش تقاطع مرزی نرمال تجدیدنظرشده. دو معیار بسیار مهم برای سنجش کیفیت روشهای به دست آوردن مجموعه ی متناهی از نقاط نامغلوب، داشتن خطای پوشش پایین و سطح یکنواختی بالای مجموعه ی تولید شده توسط آنهاست. با ارائه ی چند مثال و مقایسه ی روشهای مذکور، مزایا و معایب هر یک از آنها از نظر خطای پوشش و سطح یکنواختی نقاط حاصل مشخص میشود و نتیجه میشود که روش تقاطع مرزی نرمال تجدید نظر شده میتواند با حفظ مزایای دو روش دیگر، بر ایرادات آنها غلبه کند و مجموعهای متناهی از نقاط نامغلوب تولید کند که خطای پوشش و سطح یکنواختی آنها را میتوان تضمین کرد.

کلیدواژه ها:

مجموعه نامغلوب ، روش پرتابی جامع ، تقاطع مرزی نرمال ، خطای پوشش ، سطح یکنواختی.