رفتار لرزه ای سیستم مهاربندهای کمانش تاب (BRBF) در ساختمان های بلند مرتبه تحت زلزله های حوزه دور و نزدیک
محل انتشار: یازدهمین کنفرانس ملی و چهارمین کنفرانس بین المللی سازه و فولاد و دومین کنفرانس ملی قاب های سبک فولادی (LSF)
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 330
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ISSS11_011
تاریخ نمایه سازی: 23 بهمن 1401
چکیده مقاله:
در این تحقیق این نوع مهاربند به عنوان راه حلی برای بهسازی قاب های خمشی فولادی در تعداد طبقات مختلف مورد استفاده قرار می گیرد و در نهایت رفتار لرزه ای و سطوح عملکرد نمونه های بهسازی شده با این نوع مهاربند، با استفاده از تحلیل استاتیکی غیرخطی براساس دستورالعمل بهسازی لرزه ای مورد ارزیابی قرار گرفت. بر اساس یافته ها تغیر مکان قاب ساده با مهاربند ضربدری در مقایسه با تغیر مکان قاب ساده با مهاربند کمانش ناپذیر بیشتر بوده که این به معنی سختی بیشتر قاب با مهاربند کمانش ناپذیر خواهد بود. همچنین، با توجه به کمتر بودن تغیر مکان می توان به افزایش ظرفیت قاب مورد نظر پی برد، که به عملکرد بهتر این مهاربند می انجامد. در ادامه، با افزودن مهاربندهای هم محور، سختی سازه افزایش قابل توجهی پیدا می کند و در محدوده الاستیک نیز تغییر مکان سازه به شدت کاهش می یابد و این امر باعث افزایش سطح عملکرد سازه می گردد. درصد زیادی از مفاصل پلاستیک تشکیل شده در تیر و ستون ها در سطح عملکرد مورد نظر قرار می گیرد و سازه تحت سطح خطر ۱ عملکرد لرزه ای قابل قبولی خواهد داشت به طوری که در بیشتر نمونه ها بیش ترین درصد مفاصلی که در سطح عملکرد مورد انتظار قرار دارند در این طرح تقویت مشاهده می شود. از طرفی در این حالت در مهاربندهای فشاری مفاصل پلاستیک خارج از سطح عملکرد ایجاد می شود که بیانگر کمانش این مهاربندبدها در فشار می باشد، به همین دلیل در منحنی ظرفیت طرح های تقویت با این نوع مهاربند پرش هایی مشاهده می شود که بیانگر افت مقاومت ناگهانی پس از کمانش مهاربند فشاری است. همچنین در طرح های تقویت شده با این مهاربند تمرکز مفاصل پلاستیک در ستون های اطراف مهاربند به خصوص در طبقات پایینی اتفاق می افتد و این ستون ها نیازمند بهسازی می باشند. در حالت تقویت سازه با مهاربندهای کمانش گریز، سازه سختی قابل قبولی دارد و در مقایسه با مهاربندهای هم محور دچار کمانش نمی شوند. سازه های تقویت شده با این نوع مهاربندها دارای منحنی ظرفیت متقارن و پایداری می-باشند و سطح عملکرد قابل قبولی دارند. در حقیقت می توان گفت طرح تقویت با مهاربندهای کمانش گریز، معایب مهاربندهای هم محور را برطرف می کند، ضمن اینکه از سختی و شکل پذیری قابل قبول برخوردار است. در نهایت، با مقایسه طرح های تقویت پانزده، بیست و سی طبقه در طرح تقویت با مهاربندهای کمانش گریز مشاهده می شود، این طرح ها در ساختمان ها بلندمرتبه کارایی بهتری دارند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سعید رستمیان
دانشجو کارشناسی ارشد عمران، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهر قدس، تهران، ایران
امیر ایازی
استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهر قدس، تهران، ایران
پرویز عبادی
استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهر قدس، تهران، ایران