عبادات کودک و حکم فقهی آن از منظر فقه شیعه
محل انتشار: دوفصلنامه در مسیر استنباط، دوره: 12، شماره: 1
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 240
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FMA-12-1_002
تاریخ نمایه سازی: 23 بهمن 1401
چکیده مقاله:
در این تحقیق عبادت کودک از منظر فقه امامیه بررسی شد.از بررسی کلمات فقها استفاده شد که، پیرامون عبادت کودک چند دیدگاه بین فقها وجود دارد که قول مشهور میان فقهای امامیه مشروعیت، عبادت کودک است. مشروعیت به معنای تعلق امر استحبابی شارع و مستند به شارع است. مستند فتوای مشهور در این حکم، اطلاق و عموم ادله تکالیف، اطلاق ادله ترتب ثواب بر عبادات، ظهور امر با واسطه بر وجوب، حکم عقل به حسن عبادات و روایات خاصه، درخصوص عبادت کودک است. مشروعیت عبادت کودک آثار و نتایجی را به دنبال دارد که مهم ترین آن، سقوط واجب کفایی از دیگران، جواز نیابت از دیگران، اتصاف عبادت کودکه به استحباب و کراهت، انعقاد نماز جماعت با حضور کودک و اتصاف عبادت کودک به صحت و فساد، می باشد. البته به جز این امور برخی آثاری دیگری نیز بر مشروعیت عبادت کودک مترتب می گردد.
نویسندگان
محمد یونس عارفی
کارشناسی ارشد اصول و فقه اسلامی جامعه المصطفی العالمیه