مروری سیستماتیک بر مطالعات حوزه ویژگی های شخصیتی و فرسودگی شغلی معلمان

امروزه نیروی کارامد انسانی از مهم ترین منابع راهبردی سازمان ها به حساب می آیند. اولین اقدام در حوزه مدیریت منابع انسانی، استخدام و تامین نیروی انسانی است که اگر این مرحله به درستی انجام نشود حضور افراد نامناسب در سازمان باعث ایجاد مشکلات آشکار و نهان می گردد که فرسودگی شغلی یکی از این مشکلات است. فرسودگی شغلی عبارتست از کاهش قدرت سازگاری فرد در مقابل عوامل تنیدگی زا و سندرمی مرکب از خستگی عاطفی، مسخ شخصیت و کاهش موفقیت فردی که می تواند در میان افرادی که به نوعی خدمات انسانی انجام می دهند اتفاق افتد. سنجش فرسودگی شغلی و عوامل موثر بر آن از جمله مسایل عمده ای هستند که توجه محققان مختلف را به خود جلب کرده اند یکی از عواملی که در فرسودگی شغلی معلمان تاثیر دارد ویژگی ها شخصیتی می باشد. در برنامه ریزی های توسعه، نیروی انسانی مهم ترین عامل در جهت تحقق اهداف تلقی می گردد و در این راستا، این سئوال که چرا خلائق مختلف اند، برای درک رفتار انسان ضرورت اساسی دارد. بدیهی است اختلافات فردی باعث بسیاری از تفاوت های رفتار انسانی است و نخستین سرچشمه این امتیازات، شخصیت آدمی است. لذا شناخت خصلت ها، توانمندی ها و ناتوانایی ها، نگرش ها و احساسات انسان و نیز درک و فهم علل رفتارهای او و پیش بینی عملکردها و کنش هایش از دیرباز مورد توجه و علاقه اندیشمندان علوم اجتماعی مانند روانشناسان، مردم شناسان، متفکران تعلیم و تربیت و جامعه شناسان بوده است. توجه به فرسودگی شغلی نیز موضوع تازه ای نیست و پژوهش های فراوانی در این زمنیه در دهه های اخیر انجام شده است. با توجه به نقش حساس و با اهمیت ویژگی های شخصیتی در فرسودکگی شغلی این مطالعه به بررسی مفاهیم و مطالعات مرتبط با این متغیرها خواهد پرداخت.

کلیدواژه ها:

فرسودگی شغلی ، ویژگی های شخصیتی.