مروری بر روش های سنتز و بهبود کاتالیست V۲O۵/TiO۲ جهت تبدیل ارتوزایلین به فتالیک انیدرید

واکنش اکسیداسیون جزئی ارتو زایلین به روی کاتالیست (V۲O۵/TiO۲) جهت تولید فتالیک انیدرید ، در دماهای متفاوت و تحت شرایط پایا مورد مطالعه قرار گرفته است. برای تولید کاتالیست مذکور از روش تلقیح مرطوب ، محلول پیش سازنده (NH۴VO۳) یا در روش پیوندی(گرفتینگ) از محلول پیش سازنده (VO(O-i-c۴H۹)۳) استفاده می شود؛ در روش دیگر برای بالا بردن فعالیت وگزینش پذیری بیشترکاتالیست مذکور و انتقال حرارت بهتر ، ازپایه های سرامیکی استفاده شده که در اینجا محلول پیش سازنده حاوی عناصر فعال تحت احتراق به روی سرامیک می نشیند. مشکل اصلی در واکنش اکسیداسیون جزئی ارتو زایلین، تولید مواد سنگین غیر فرار و نشست آن به روی کاتالیست در دما و زمان ماند پایین می باشد. برای بهبود عملکرد کاتالیست از موادی مثل تنگستن ، قلع و پتاسیم استفاده می شود ؛ برای مثال در حین واکنش ماده واسطی با نام فتالید تولید می شود که برای جذب بهتر آن از پتاسیم به عنوان بهبود دهنده به روی کاتالیست استفاده می کنند که این امر منجر به کاهش گزینش پذیری فتالید وکربن دی اکسید و افزایش گزینش پذیری فتالیک انیدرید می گردد. یکی از محصولات جانبی نامطلوبی که در واکنش تولید می شود مالییک انیدرید است که برای کاهش گزینش پذیری آن از تنگستن استفاده می شود.

کلیدواژه ها:

فتالیک انیدرید ، ارتوزایلین ، اکسیداسیون جزئی ، V۲O۵ ، TiO۲