تحلیل و ارزیابی مولفه های کیفیت زندگی در کانون های جرم خیز، مطالعه موردی: منطقه ۱۲ شهر تهران

در دهه­های اخیر همگام با رشد سریع شهرنشینی، کیفیت زندگی، به عنوان جانشینی برای رفاه مادی، به اصلی­ترین هدف اجتماعی کشورهای مختلف تبدیل شده است. در همین راستا هدف از تدوین این مقاله تحلیل و ارزیابی مولفه­های کیفیت زندگی در کانون­های جرم خیز منطقه ۱۲ شهرداری تهران است. روش کار در این تحقیق با رویکرد توصیفی- تحلیلی و جمع­آوری اطلاعات بر اساس مطالعات کتابخانه­ای (اسنادی) و مشاهدات میدانی است. ابتدا با استفاده از داده های جرائم سرقت به کمک نرم­افزار ArcGIS از طریق اکستنشن تخمین تراکم کرنل، کانون­های جرم خیز مشخص گردید، سپس از بین جامعه آماری ۴۰۰ پرسشنامه به شیوه تصادفی در کانون­های جرم خیز تکمیل گردید. به منظور تحلیل متغیرهای مورد مطالعه، از نرم­افزار spss و روش­های آماری t تک نمونه ای و آزمون همبستگی پیرسون استفاده شده است. نتایج آزمون تی تک نمونه ای نشان داد که متوسط میانگین رضایتمندی ساکنین در ابعاد اجتماعی- فرهنگی ۶۳/۲، اقتصادی ۹۸/۱، امنیت ۵۶/۲، دسترسی به مراکز خرید روزانه ۸۶/۲، دسترسی به مراکز تفریحی ۶۵/۲، دسترسی به مراکز آموزشی ۴۳/۲، زیست­محیطی ۳۳/۲، زیرساخت­های شهری ۸۳/۲، مسکن ۳۷/۲، حمل­ونقل و ترافیک ۵۸/۲ و حکمروایی شهری ۲۴/۲ در سطح پایینی قرار دارد. هم چنین برای بررسی ضرایب همبستگی ابعاد کیفیت زندگی با کل کیفیت زندگی شهری از همبستگی پیرسون استفاد شد. این آزمون نشان داد که ابعاد یازده­گانه کیفیت زندگی با کل کیفیت زندگی شهری رابطه­ی مستقیم و معناداری دارد، یعنی با افزایش هر یک از ابعاد کیفیت زندگی بر میزان کل کیفیت زندگی شهری نیز افزوده می­شود. در نهایت نتایج نشان داد که مطلوبیت کیفیت زندگی شهری در کانون­های جرم خیز منطقه ۱۲ شهر تهران با توجه به کلیه ابعاد و مولفه ها خیلی ضعیف بوده است، بنابراین این بخش از شهر تهران از کیفیت زندگی پایینی برخوردار است.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی ، کانون جرم خیز ، منطقه ۱۲تهران