ارزیابی مخاطرات لرزه ای در مناطق آبرفتی غرب تهران

هدف از مطالعه حاضر، تعیین محدوده­های آسیب­پذیر و مقاوم مناطق آبرفتی غرب شهر تهران در مقابل مخاطرات لرزه­ای بوده است. روش تحقیق شامل بررسی شکستگی های مهم، گسل­های موثر، استفاده از دیاگرام های رسوبی گمانه های حفاری شده و داده های ژئوتکنیکی است. نمونه­ها از دو جنبه تراکم و آزمون نفوذ استاندارد مورد بررسی قرار گرفتند و در نهایت نقشه پهنه بندی آبرفتی مناطق غربی شهر تهران در مقابل مخاطرات لرزه ای ترسیم شد. در این تحقیق برای اولین بار تاتیر امواج لرزه­ای بر اساس ارتباطات زیر سطحی گسل­ها با مناطق آبرفتی در غرب شهر تهران مورد ارزیابی قرار گرفته است. طبق یافته های تحقیق بخش­های جنوب شرقی منطقه مورد مطالعه، از نظر تشدید شدت امواج لرزه­ای، دارای بیشترین تاتیر و ناحیه شمالی آن فاقد هرگونه تشدید است. علاوه بر این با توجه به کیفیت خاک، امکان وقوع روان گرایی نیز در منطقه مورد مطالعه، دارای اهمیت است. از آن جا که شهر تهران بر روی سازند­های آبرفتی بنا شده است، بررسی نوع و گسترش آبرفت­ها و عکس­العمل آبرفت­ها در مقابل مخاطرات لرزه­ای در شهر تهران برای طراحان و سازندگان پروژه های عمرانی بسیار ضروری خواهد بود؛ زیرا این داده­ها در برنامه­ریز­ی­های لازم برای تقویت مناطق مختلف شهری و کاهش مخاطرات لرزه­ای کاربرد دارد.

کلیدواژه ها:

مخاطرات لرزه­ای ، مناطق آبرفتی ، ژئوتکنیک ، غرب تهران