شرایط حکم غیابی بدوی و حکم غیابی مرحله تجدیدنظر

شرایط غیابی محسوب شدن حکم بدوی در ماده ۳۰۳ ق.آ.د.م. بیان شده است. این ماده عدم حضور در جلسه دادرسی و عدم دفاع کتبی و عدم ابلاغ واقعی اخطاریه را شرایط غیابی محسوب شدن حکم اعلام کرده است. بیان ماده ۳۰۳ ق.آ.د.م. از جهات متعدد قابل تامل و بررسی است. ماده ۳۶۴ ق.آ.د.م. هم شرایط و احکام حکم غیابی مرحله تجدیدنظر را بیان کرده است که تفاوت هایی با حکم غیابی مرحله بدوی دارد. بیان این ماده هم ایرادات و نکته های قابل تاملی دارد که بررسی و تحلیل آن را ضروری کرده است. بررسی موضوع نشان می دهد اضافه شدن شرط عدم ابلاغ واقعی اخطاریه در ماده ۳۰۳ ق.آ.د.م. تحولی در شرایط غیابی محسوب شدن حکم بدوی ایجاد کرده و مصادیق حکم غیابی مرحله بدوی را به حداقل رسانده است. این در حالی است که قانون گذار این شرط را در ماده ۳۶۴ ق.آ.د.م. نیاورده است و همین مطلب سبب تفاوت قابل توجه حکم غیابی مرحله تجدیدنظر و حکم غیابی مرحله بدوی شده است.

کلیدواژه ها:

ابلاغ واقعی ، جلسه دادرسی ، لایحه دفاعیه ، مرحله بدوی ، مرحله تجدیدنظر ، واخواهی