واکاوی سرامیک های گتومونو ژاپن بر مبنای معیارهای زیبایی مینگی
محل انتشار: فصلنامه رهپویه هنرهای صناعی، دوره: 1، شماره: 1
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 280
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_RAC-1-1_006
تاریخ نمایه سازی: 16 بهمن 1401
چکیده مقاله:
سرامیک های «گتومونو»، همان سفالینه های دست ساز ژاپنی است که توسط سفالگرانی ناشناس ساخته میشوند و از لحاظ معیارهای زیبای شناختی «مینگی» از امتیاز ویژهای برخوردارند. مینگی، جنبش پیشه ی هنرهای مردمی ژاپن است که، جهت حفظ آثار دستی ژاپن در مقابل تحولات مدرن ژاپنی پایه گذاری شد. مینگی، در هنر- صنعت سفال و سرامیک در دنیا بسیار شناخته شده است، اما متاسفانه در ایران، به علت کمبود پژوهش و منابع، عموما ناشناخته مانده است. این مقاله ضمن بررسی نحوهی شکل گیری جنبش مینگی و ارتباط آن با حوزه ی سرامیک، درصدد است، معیارهای زیبایی شناختی مینگی را جهت شناسائی و ریشه یابی زیبایی های نهفته در سرامیک های گتومونو بومی و مردمی ژاپن مورد استفاده قرار دهد، و با بهره گیری از مفاهیم فلسفی و فرهنگی ژاپن، به تفسیر آنها بپردازد. در این تحقیق، از روش توصیفی-تحلیلی جهت تبیین مطالب استفاده شده و گردآوری مطالب نیز به صورت کتابخانه ای بوده است. نتایج به دست آمده از پژوهش، نشان داده است: سرامیک های گتومونو که با هدف کاربرد روزانه، به صورت جمعی برای گروههای مختلف مردم ساخته میشود، از دیدگاه زیبایی شناختی از سایر نمونه هایی که به صورت فردی تولید میشوند، برترند؛ چرا که از نیروی سنت بهره مندند و زیباییشان مدیون سادگی، طبیعت گرایی، کاربردی بودن و دارا بودن قابلیت تکثیر آنهاست، که تمام این موارد در طرح، فرم، و ساخت این آثار به صورت ناخودآگاه توسط سفالگر ناشناس برمبنای اعتقادات بومی، مذهبی و ملیگرایانه چون شینتوئیزم، تائوئیزم و بودیسم، فارغ از هرگونه ادعا و با نهایت خلوص حفظ شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نگار کفیلی
استادیار گروه هنر اسلامی، دانشگاه هنر. تهران، ایران.