بررسی ساختاری پهنه گسلی ایذه, نمونه ای از پهنه های گسلی عرضی-برشی فعال در کمربند چین خورده-رانده زاگرس, ایران

ساختارهای اصلی زاگرس توسط پهنه های عرضی -برشی دچار تغییرشکل شده اند . یک مجموعه از پهنه ها , دارای روند NNW-SSE و سازوکار راستبر, مجموعه دیگر با روند NE-SW و سازوکار چپبر می باشند . تغییرشکلها در امتداد این پهنه ها شامل ساختارهای بزرگ مق یاس مانند خمش اثر محوری چینهای اصلی ) قابل مشاهده بر روی تصاویر ماهواره ای ( و ساختارهای کوچک مقیاس مانند دوپلکسهای گسلی امتدادلغز , چینها و گسلهای جوان )قابل شناسایی با مطالعات صحرائی ( می باشند . مطالعات صحرائی در امتداد پهنه گسلی راستبر ایذه با روندN- 165 ش واهد جزئی تری از فعالیت این پهنه ارائه دادند که با سنجش از دور به تنهایی قابل به نقشه کشیدن نمی باشند . روند N- 090 چین های جوان و گسلهای معکوس و روندN- 000 گسلهای نرمال در پهنای گسل ایذه و آرایش نردبانی آنه ا, نشان می دهد که پهنه گسلی ایذه شامل چندین پاره گسل با آرایش نردبانی است و ساختارهای ذکر شده , در مناطق فشارشی مابین این پاره گسلها تشکیل شده است . اثرات این ساختارها در سازندهای جوان و آبرفته ا و تمرکز غالب زمینلرزه ها در راستای پهنه گسلی ایذه , دلالت بر فعالیت جوان این پهنه, در نتیجه لرزه خیز بودن آن به عنوان یکی از پهنه های عرضی -برشی دارد . حرکت به سمتNE ورق عربی عامل اصلی فعالیت جوان پهنه گسلی ایذه است, چنین حرکتی می تواند سبب فعال شدن سایر پهنه های عرضی-برشی همروند با پهنه گسلی ایذه در کوهزاد زاگرس گردد.

کلیدواژه ها:

بررسی ساختاری ، پهنه گسلی ایذه ، پهنه های گسلی عرضی-برشی فعال ، کمربند چین خورده-رانده زاگرس