اثربخشی روش تدریس حل مساله خلاق بر مهارت های اجتماعی دانش آموزان پایه ششم

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی روش تدریس حل مساله خلاق بر مهارت های اجتماعی دانش اموزان پایه ششم صورت گرفته است. این پژوهش شبه آزمایشی و از نوع پیش آزمون پس آزمون با استفاده از گروه کنترل به شمار می آید. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان پایه ی ششم ابتدایی مدارس عادی دولتی شهر خواف بود که در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ مشغول به تحصیل بودند. بر اساس آمار گرفته شده از معاونت آموزشی تعداد ۴۰۰ دانش آموز در این پایه مشغول به تحصیل بودند. در این پژوهش، از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شده است؛ بدین صورت که از بین مدارس ابتدایی دو مدرسه پرجمعیت دوشعبه ای به صورت تصادفی انتخاب و سپس با هماهنگی قبلی با مدیر، ۲کلاس به صورت تصادفی و ۱گروه به عنوان گروه کنترل با روش های سنتی و یک کلاس دیگر به عنوان گروه آزمایش و با توجیه معلم قبلی مربوطه از روش بدیعه پردازی استفاده شد (۱۵نفر در گروه کنترل و ۱۵نفر در گروه آزمایش). سپس با استفاده از پرسش نامه مهارت های اجتماعی ماتسون(۱۹۸۳) و پرسش نامه تفکر انتقادی واتسون و گلیزر(۲۰۰۰) مورد سنجش قرار گرفتند. دانش آموزان گروه آزمایش به مدت ۷جلسه ۳۰ دقیقه ای با استفاده از روش حل مساله دروس از پیش تعیین شده را آموزش دیدند و گروهی کنترل نیز همان فصول را با روش سنتی و معمول در همان تعداد جلسات آموزش دیدند. پس از جلسات، پس آزمون به عمل آمد. داده ها به کمک نرم افزار Spss ۲۰ و با استفاده از آزمون T دو نمونه مستقل و تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد؛ روش حل مساله بر ارتقای مهارت های اجتماعی دانش آموزان پایه ششم شهر تاثیر معنی داری دارد.

کلیدواژه ها:

حل مساله خلاق ، مهارت های اجتماعی ، دانش آموزان