بررسی نمادها، نشانه ها و هویت اسلامی در معماری و شهرسازی شهر دامغان

بررسی ر ابطه میان معماری و اسلام با توجه به ماهیت معماری، زمینه را برای فهم مناسبی از معماری اسلامی پدید می آورد. پژوهش حاضر با هدف تبیین اهوی مفهوم معماری اسلامی به روش پدیدارشناسی تالیف شده است و کوشیده ایم با حرکت از علم اجمالی به علم حصولی، در جهت ایجاد امکان نظری پاسخ به پرسش از چیستی معماری اسلامی، در قالب رویکردی آسیب شناسانه به تعابیر موجود، گامی برداشته شود. شاید یکی از مهمترین نمودهای هنر اسلامی معماری باشد. به ویژه مساجد چهار ایوانه و ستون دار که معرف هنر معماری اسلامی است. این عمارت های باشکوه، می تواند تاثیر فرهنگ های متفاوت در درون تمدن اسلامی را نشان دهد. به عنوان مثال عناصر رومی بیزانسی، در معماری شمال آفریقا و اسپانیای اسلامی، در کاخ الحمراء در گرانادا، یا در مسجد جامع قرطبه به خوبی قابل مشاهده است. نقش گنبد در معماری اسلامی بسیار قابل توجه بوده و طی قرن ها گنبد در معماری اسلامی مورد استفاده قرار گرفته است. قدیمی تر ین گنبد باقی مانده در تاریخ اسلام، بخشی از بنای تاریخی قبه الصخره متعلق به سال ۶۹۱ میلادی است. یکی دیگر از گنبدهای شاخص متعلق به بنای زیبای تاج محل متعلق به معماری هندی ایرانی از سده ۱۷ میلادی است. در اواخر سده نوزدهم میلادی گنبدهای اسلامی با معماری غربی ادغام شد. هنر اسلامی به ویژه معماری اسلامی بر پنج پایه مردم واری، خودبسندگی، پرهیز از بیهودگی، بهره گیری از پیمون (مدول) و نیارش و درون گرایی نهاده و بی شک هنرمندان مسلمان ایران بیش از دیگران بدان ها پای بند بوده اند.

کلیدواژه ها:

معماری اسلامی ، نماد ، هویت شهری ، شهرداری دامغان ، شهرسازی