بررسی اثر روش تشخیصی لاپاراسکوپی در مدیریت ترومای شکمی: یک مطالعه مروری نظام مند

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 165

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HUMS03_002

تاریخ نمایه سازی: 13 بهمن 1401

چکیده مقاله:

مقدمه: ترومای شکمی از انواع جراحات شکمی محسوب می شود؛ که به دو نوع نافذ و غیر نافذ تقسیم می شود. جهت تشخیص و مدیریت ترومای شکمی نافذ، روش های مختلفی وجود دارد که از جمله آن ها می توان به روش لاپاراسکوپی شکمی اشاره کرد. این مطالعه با هدف بررسی اثر روش تشخیصی لاپاراسکوپی در مدیریت ترومای شکمی انجام شده است. روش: این مقاله مروری با جست و جو در موتور جستجو google scholar و پایگاهای معتبر شامل PubMed ، Scopus ، Cocherane ، Web of science و با کلمات کلیدی "ترومای شکمی"، "لاپاراسکوپی"، "مدیریت" و "تشخیص" که برای اطمینان از تکمیل نتایج جستجو منابع مقالات مورد بررسی قرار گرفتند و پس از حذف عناوین تکراری از نرم افزار endnote و بررسی عناوین و چکیده ها، مقالات مرتبط با استفاده از ابزارهای JBi مورد بررسی قرار گرفتند، پس از بررسی کیفیت مقالات، یافته ها در چک لیست مورد نظر وارد گردید. یافته ها: در تشخیص و بررسی ترومای داخل شکمی، اجزای شکمی به دو دسته درون صفاقی و برون صفاقی طبقه بندی می شوند. پژوهش ها نشان میدهند که صحت و حساسیت این روش جهت آسیب شناسی اجزای درون صفاقی نسبت به اجزای برون صفاقی بیشتر میباشد. لاپاراسکوپی نسبت به روش لاپاراتومی که یک روش قدیمی تر محسوب میشود مزایایی همچون کاهش درد، آسیب، خون ریزی و نیز کوتاه تر شدن مدت زمان بستری شدن بیمار در بیمارستان و مدت زمان جراحی را به همراه دارد. بطور کلی میتوان بیان کرد که عوارض حاصل از لاپاراسکوپی نسبت به لاپاراتومی کمتر می باشد. نتیجه گیری: نتایج بدست آمده نشان میدهد که لاپاراسکوپی یک روش قابل اطمینان و کارآمد جهت بررسی ترومای داخل شکمی به خصوص برای بیمارانی که نیاز به عمل جراحی دارند؛ محسوب میشود. این روش می تواند جایگزین مناسبی برای روش های تشخیصی قدیمی و سنتی از جمله لاپاراتومی باشد.

نویسندگان

نگین معاضد

دانشجوی کارشناسی علوم آزمایشگاهی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران

نیایش طهماسبی نژاد

دانشجوی کارشناسی هوشبری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران

محمدحسین دشتی نژاد

دانشجوی کارشناسی علوم آزمایشگاهی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران

حمید یزدانی نژاد

دانشجوی کارشناسی ارشد آموزش هوشبری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران