کارایی جاذب مغناطیسی دانه ای شکل بر پایه زئولیت طبیعی-پلیمر کیتوسان در حذف آرسنیک از آب های آلوده
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 257
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJPST-35-4_004
تاریخ نمایه سازی: 12 بهمن 1401
چکیده مقاله:
فرضیه: از میان آلاینده های مختلف موجود در آب طبیعی، آرسنیک به دلیل سمیت زیاد، از اهمیت بیشتری برخوردار است. جذب سطحی یکی از کاراترین روش ها برای حذف این آلودگی از جریان های آب آلوده به آن است. از جمله جاذب های آرسنیک می توان به نانوکامپوزیت های زئولیتی اشاره کرد. جاذب های پودری به دلیل ایجاد مشکلاتی از قبیل گرفتگی صافی ها، افت فشار زیاد پمپ و نیز مشکل جداسازی از آب در سامانه های صنعتی کارایی چندانی ندارند.روش ها: برای حل مشکل نام برده، پودرهای نانوکامپوزیت زئولیتی با روش ژل سازی به کمک پلیمر کیتوسان و با سه نوع محلول اتصال دهنده عرضی شامل سدیم هیدروکسید، سدیم تری پلی فسفات و سدیم هیدروکسید + سدیم تری پلی فسفات دانه ای شکل شدند. اثر عوامل مختلفی از قبیل نوع و نسبت اولیه مواد در شکل گیری دانه های تهیه شده بررسی شد.یافته ها: نتایج نشان داد، دانه ها در محلول اتصال دهنده عرضی سدیم هیدروکسید + سدیم تری پلی فسفات و نسبت اولیه بهینه ۱ به ۳ از کیتوسان به نانوکامپوزیت شکل ظاهری مناسب تر و استحکام بهتر و نیز عملکرد بهتری در جذب آرسنیک دارند. به منظور تایید و توجیه نتایج فوق از آزمون های SEM، BET و AAS استفاده شد. پارامترهای عملیاتی مختلف از قبیل مقدار غلظت اولیه آرسنیک و دز جاذب در بازده جذب این دانه ها بررسی و مقدار بهینه دز جاذب ۱g/L، با بازده ۹۲.۹ تعیین شد. در ادامه ، برای دستیابی به اطلاعات بیشتر درباره نحوه جذب و تعیین حداکثر ظرفیت جاذب، هم دما های Langmuir و Freundlich برای جاذب های دانه ای بررسی شدند. بیشترین ظرفیت جذب ۷۴۵۰.۷mg/g به دست آمد و نتایج نشادن داد، هم دمای Freundlich هم خوانی بهتری با داده های به دست آمده دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مریم طهماسب پور
تبریز، دانشگاه تبریز، دانشکده مهندسی شیمی و نفت، گروه مهندسی شیمی، صندوق پستی ۱۶۴۷۱-۵۱۶۶۶
لیلا ثنایی
تبریز، دانشگاه تبریز، دانشکده مهندسی شیمی و نفت، گروه مهندسی شیمی، صندوق پستی ۱۶۴۷۱-۵۱۶۶۶
مریم نوری
تبریز، دانشگاه تبریز، دانشکده مهندسی شیمی و نفت، گروه مهندسی شیمی، صندوق پستی ۱۶۴۷۱-۵۱۶۶۶