ارتباط بین تاب آوری و رضایت از زندگی

هدف اصلی در پژوهش حاضر بررسی رابطه بین تاب آوری به عنوان شاخه ای از روان شناسی مثبت گرا و رضایت از زندگی بود که به روش همبستگی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کارکنان بهداری شهرستان سراب تشکیل می دادند. نمونه آماری پژوهش شامل ۱۶۰ نفر (۶۸ زن و ۹۲ مرد) بودند. نمونه های مورد نظر به روش تصادفی ساده از هر دو جنس انتخاب شدند و در این پژوهش مقیاس تاب آوری کانر و دیوید سون (۲۰۰۳) و رضایت از زندگی داینر و همکاران (۱۹۸۵) اجرا شد. از داده های حاصله نتایج ذیل به دست آمده است: بین تاب آوری و رضایت از زندگی رابطه مثبت وجود دارد. بین مردان و زنان از نظر رضایت از زندگی تفاوت وجود دارد. بین زنان و مردان از نظر تاب آوری تفاوتی وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، رضایت از زندگی ، روان شناسی مثبت گرا