رابطه مهارت های ارتباطی معلمان با سلامت روانی دانش آموزان در مدارس متوسطه شهرستان ورامین

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین مهارت ارتباطی معلمان زیست شناسی و سلامت روانی دانش آموزان انجام شد . پژوهش با روش: توصیفی – همبستگی ، انجام شد .جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان سال سوم متوسطه وپیش دانشگاهی شهرستان ورامین در سال ۱۳۹۳ بودند . تعداد ۳۲۷ نفردانش آموز به روش تصادفی – طبقه ای به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه استاندارد وضعیت سلامت روان گلدنبرگ (GHQ-۲۸) وپرسشنامه محقق ساخته مهارت های ارتباطی معلمان استفاده گردید .اطلاعات گردآوری شده جهت بررسی رابطه بین متغییرها با روش آماری همبستگی اسپیرمن تجزیه وتحلیل شد . همچنین بمنظور بررسی همبستگی چندگانه مولفه های مهارت ارتباطی معلمان با سلامت روانی دانش آموزان ، ازرگرسیون استفاده شد.یافته ها نشان دادند که بین مهارت ارتباطی معلمان با سلامت روانی دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری (۶۰۲/۰) وجود دارد . مهارت ارتباطی معلمان ۳۹ درصد سلامت روانی دانش آموزان را پیش بینی می کند.همچنین بین هریک ازمولفه های اصلی مهارت ارتباطی معلمان با سلامت روانی دانش آموزان رابطه مثبت معناداری دیده شد .

کلیدواژه ها:

مهارت ارتباطی ، مهارت کلامی ، مهارت غیرکلامی ، مهارت گوش دادن ، مهارت بازخورد ، سلامت روانی