نوسازی ناوگان حمل و نقل عمومی جاده ای کالا و توجیه اقتصادی آن برای مجری طرح

نیروی محرکه سیستم های حمل و نقل عمدتا از سوختهای فسیلی تجدید ناپذیر تامین م یشود درحقیقت 95% از سفرها با اتکا و مصرف سوختهای نفتی صورت میگیرد مطالعات آژانس بین المللی انرژی نشان میدهد که تاسال 2020 بخش حمل و نقل بعنوان عمده ترین مصرف کننده انرژی حتی ازبخش صنعت پیشی می گیرد در آن زمان مصرف انرژی جهان تقریبا66 درصد بیش از مصرف کنونی بوده و کشورهای درحال توسعه مصرف کنندگان عمده انرژی خواهند بود امروزه انرژی و حمل و نقل دو بخش زیربنایی بسیار مهم در اقتصاد و توسعه هرکشوری محسوب می شود و سیاستگذاری درزمینه انرژی و صرفه جویی درآن یکی از مباحث اصلی برنامه ریزان و سیاستمداران اقتصادیدردنیا است بخش حمل و نقل جاده ای دربسیاری از کشورها به لحاظ انعطاف پذیری مناسب و گسترش سطح خدمات از جایگاه ویژه ای درمقایسه با دیگر شقوق حمل ونقل برخوردار است طول دودهه گذشته حمل و نقل جاده ای با وجود توانمندی بالا درجابجایی کالای داخلی کشور متاسفانه از یک عقب ماندگی تاریخی درزمینه جذب سرمایه گذاری و نوسان ناوگان رنج می برد بطوریکه هم اکنون ناوگان فعال درحمل و نقل جاده ای کالا به دلیل فرسودگی بیش از حدانتظار با حداقل بازدهی اقتصادی درجاده های کشور فعالیت می کنند.