هیدروپلتیک خاورمیانه و الزامات راهبردی جمهوری اسلامی ایران با تاکید بر سیاست های آبی ترکیه

می توان اذعان داشتت، بحران آب در منطقه خاورمیانه ابعاد سیاستی امنیتی بیشتتری دارد منطقه ای که از دیر بازدچار درگیری ها و جدال های گوناگون بر سر منابع انرژی بوده، این درحالی است که بسیاری از سیاستمداران اینمنطقه همواره مسائل زیست محیطی را در زمره مسائل مربوط به سیاست سفلی میدانند، یا حداقل میزان توجه بهاین مقوله چندان ملموس نبوده، اما به نظر می رسدکه در دهه های پیشرو می بایست بر سر منابع آب شیرین جدالکنند. ترکیه از جمله کشورهایی است که از منظر منابع آبی به عنوان یک کشور بالادست محسوب می گردد و ازموقعیت هیدروپلتیکی ممتازی در منطقه برخوردار می باشد .این کشور از سه طرف با دریای سیاه در شمال، دریایمدیترانه در جنوب و دریای اژه از سمت غرب احاطه شده است. رودهای بسیار زیادی در این کشور جریان دارندکه پس از گذشتن از خاک همسایگان وارد دریاهای اطراف می شوند. بیشترین منابع آب رودخانه های مهم دجله وفرات از این کشور سرچشمه می گیرد. بنابر آنچه گفته شد، در این پژوهش به دنبال پاسخ دادن به این پرسش هستیمکه هیدروپلتیک خاورمیانه، بامحوریت راهبرد آبی ترکیه دربرگیرنده چه پیامدهای سیاسی _ امنیتی برای جمهوریاسلامی ایران خواهد بود؟ پژوهش ما بر این فرضیه استوار است که سیاست های ترکیه در بهره برداری از منابع آبیمشترک در منطقه از یک سو امنیت زیست محیطی جمهوری اسلامی ایران را با چالش های جدی مواجه خواهدنمود و از سوی دیگر این کشور به دلیل موقعیت بالادستی خود این قابلیت را دارد از ارزش های جغرافیایی وطبیعی خود در قبال ایران بهره برداری سیاسی نماید. روش شناسی حاکم بر متن ماهیتی توصیفی_تحلیلی دارد وداده مورد نیاز آن نیز به روش کتابخانه ای گردآوری شده است.

کلیدواژه ها:

هیدروپلتیک ، ژئوپلتیک ایران ، رودهای فرامرزی ، امنیت ملی ، دیپلماسی آبی