بررسی ارتقا تربیت معنوی در دانش آموزان

رویکرد تربیت معنوی مدعی تربیت انسانی است که ضمن برخورداری از ویژگیهای اصلی یک انسان مدرن ) عقلانیت و تجربه گرایی( از حیات و تربیت معنوی نیز برخوردار بوده و بدون اینکه لازم باشد درگیریهای بین عقل و دین را با نفی عقلانیت و یا طرد معنویت به مفهوم دینی آن به سرانجام برساند، میتواند از یکی زندگی متعادل و موفق برخوردار باشد و این مهم اگر از دوره دوم ابتدایی با ارائه الگوو آموزشهای لازم در محتوا و برنامه های درسی در دانش آموزان نهادینه گردد و اثر بخشی و دوام آن دوچندان میگردد. برای کودکان ناظر به شناخت خداوند به عنوان مرجع امر معنوی، پرورش روح و گرایش کودک به سوی او وتحقق حیات طیبه درهمه ابعادزندگی کودک میباشد۳ اصل مهم تربیت معنوی برای کودکان در وجه شناختی شامل: پرورش اندیشه و اعتقادات صحیح درباره خداوند؛ توسعه چشم انداز کودک درباره اعتقادات و امکانات معنوی دین خود و سایر سنن و ادیان؛ و پرورش تفکر انتقادی کودکان بدست آمد. همچنین، توسعه سواد معنوی کودکان از طریق منابع باز، دسترسی به منابع انسانی مرجع و ایجاد اجتماعات معنوی، از فرصت های یادگیری الکترونیکی و نیز توانمندی معلمان و مدیریت فرایند تربیت کودکان، لزوم برخورداری آنها از نگرش ها و مهارت های ارتباطی لازم در امر آموزش الکترونیکی، نظارت و هدایت مشارکت کودکان و درک چشم انداز آنان در فضای آموزش الکترونیکی، و ارزشیابی و هدایت کودکان به سوی خودراهبری، از عمدهترین چالشهای یادگیری الکترونیکی برای تربیت معنوی کودکان هستند

کلیدواژه ها:

تربیت ، تربیت معنوی ، دانش اموزان