بررسی فراوانی ناروانی در کلمات و ناکلمات در بزرگسالان فارسی زبان مبتلا به لکنت

مقدمه: درک بهتر ماهیت پیچیده و چند وجهی لکنت مستلزم بررسی جنبه های مختلف آن می باشد، بنابراین مطالعه لکنت از جنبه های زبانی و بررسی تاثیر عوامل زبان شناختی در آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است. هدف این پژوهش، بررسی فراوانی بروز ناروانی در کلمات و ناکلمات در بزرگسالان مبتلا به لکنت فارسی زبان بود. مواد و روش ها: در مطالعه حاضر، ۱۵ فرد بزرگسال مبتلا به لکنت (۱۵ سال به بالا) فارسی زبان مورد بررسی قرار گرفتند. برای بررسی ابتدا فهرست کلمات و ناکلمات تهیه گردید. به این ترتیب که ۶۰ کلمه دو تا پنج هجایی با فراوانی وقوع متنوع در زبان فارسی انتخاب شد و سپس ۶۰ ناکلمه بر اساس کلمات و تغییر حداقل ۵۰ درصد واج های کلمه ساخته شد. افراد شرکت کننده کلمات و ناکلمات را تکرار کردند و داده ها ضبط و جمع آوری گردید. سپس تجزیه و تحلیل داده ها  توسط نرم افزار SPSS انجام شد. یافته ها: فراوانی ناروانی در کلمات و ناکلمات به طور معنی داری متفاوت است و ناکلمات در مقایسه با کلمات در بزرگسالان مبتلا به لکنت افزایش معنی داری دارد (۰۵/۰ > P). نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشان دهنده افزایش معنی دار میزان ناروانی گفتار در تکرار ناکلمات در مقایسه با تکرار کلمات در بزرگسالان مبتلا به لکنت فارسی زبان می باشد. همچنین نوع ناروانی ها در هر دو فهرست کلمات و ناکلمات بیشتر از نوع گیر (ناروانی های لکنتی) می باشد. کلید واژه ها: بزرگسالان مبتلا به لکنت، کلمات، ناکلمات، ناروانی