تعیین روایی و اعتبار آزمون اطلاعات آوایی در کودکان ۳ تا ۶ ساله شهر اصفهان

مقدمه: اختلال در تلفظ صداها، شایع ترین اختلال گفتاری است و شیوع آن در کودکان دبستانی حدود ۷/۸ درصد می باشد. در بحث اختلال در تلفظ صداها، تشخیص و ارزیابی دو عامل مهم می باشند. در ارزیابی می توان از آزمون های رسمی و غیر رسمی استفاده نمود. آسیب شناسان گفتار و زبان در ایران برای ارزیابی اختلال در تلفظ صداها به طور وسیعی از آزمون اطلاعات آوایی استفاده می کنند که متاسفانه تاکنون اعتبار و روایی این آزمون مشخص نگردیده است. هدف از این مطالعه، ارایه اعتبار و روایی آزمون اطلاعات آوایی بود تا سرآغازی برای استاندارد شدن این آزمون باشد.مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی و روش شناسی بود. روایی محتوایی آزمون با اعلام نظر ۲۰ آسیب شناس گفتار و زبان تعیین گردید. پس از این مرحله آزمون بر روی ۱۵۰ کودک ۳ تا ۶ ساله اجرا و برای تعیین اعتبار آزمون از دو روش ۲۰Kuder-Richardson  و بازآزمایی استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه ۱۳ صورت گرفت.یافته ها: مقدار CVR (Content validity ratio) برای واژه ها به استثنای /kæʧæl/ بالاتر از ۴۲ درصد بود. نتایج حاصل بر اساس روش ۲۰Kuder-Richardson  و ضریب همبستگی در هر ۳ گروه سنی نشان داد که آزمون اعتبار لازم را دارا می باشد.نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژ‍وهش نشان داد که آزمون اطلاعات آوایی از اعتبار و روایی لازم برخوردار است. در حقیقت آزمون دقت و صحت کافی دارد تا بتوان از آن در تشخیص و ارزیابی استفاده نمود.کلید واژه ها: اعتبار، روایی، آزمون اطلاعات آوایی