بررسی تکرارپذیری استفاده از سونوگرافی برای ارزیابی ضخامت عضلات دیواره شکم در زنان سالم و مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی

مقدمه: کمردرد از شایع ترین اختلالات سیستم عضلانی- اسکلتی می باشد که به طور تقریبی ۸۰ درصد افراد در طول زندگی خود حداقل یک بار آن را تجربه کرده اند. با توجه به نقش عضلات شکم در ثبات کمری- لگنی، بررسی ضخامت و عملکرد این عضلات نیازمند ابزاری با تکرارپذیری بالا است. هدف از انجام این مطالعه، تعیین تکرارپذیری سونوگرافی در ارزیابی ضخامت عضلات دیواره شکم در زنان سالم و مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی بود. مواد و روش ها: مطالعه متدولوژیک حاضر روی ۱۰ نفر، ۵ زن سالم و ۵ زن مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی انجام گرفت. ضخامت عضلات دیواره شکم با استفاده از دستگاه سونوگرافی و اندازه گیری ها دو بار در یک روز با فاصله زمانی ۲ ساعت و بار سوم با فاصله ۵ روز از اندازه گیری روز اول انجام و ثبت شدند. آزمون ضریب همبستگی (Intraclass correlation coefficient یا ICC) برای تکرارپذیری نسبی و آزمون خطای معیار اندازه گیری برای بیان تکرارپذیری مطلق استفاده گردید. یافته ها: یافته های حاصل برای آزمون تکرارپذیری نسبی در همه تست ها به جز عضله مایل داخلی راست و عضله عرضی سمت چپ عالی بود و در افراد مبتلا به کمردرد در دامنه متوسط تا خوب بود. همه تست ها دارای تکرارپذیری مطلق بودند. نتیجه گیری: روش سونوگرافی به عنوان یک روش تکرارپذیر جهت بررسی ضخامت عضلات دیواره شکم می تواند استفاده شود. کلید واژه ها: تکرارپذیری، عضلات شکم، سونوگرافی