مقایسه اثر دو تکنیک ماساژ درمانی و استرین– کانتراسترین بر درد و عملکرد مبتلایان به گردن درد

مقدمه: گردن درد یکی از ضایعات شایع اسکلتی- عضلانی می باشد و عدم درمان مناسب این عارضه می تواند سبب ایجاد ناتوانی برای افراد شود. درمان های دستی گروهی از درمان های کم هزینه، با حداقل عوارض جانبی هستند که در درمان گردن درد مورد استفاده قرار می گیرند، اما مطالعات کمی در زمینه تاثیر این درمان ها بر گردن درد و یا مقایسه آن ها جهت یافتن درمان موثرتر وجود دارد. هدف از این تحقیق، مقایسه تاثیر دو تکنیک دستی شامل ماساژ درمانی و استرین- کانتراسترین بر کاهش درد و بهبود عملکرد در افراد مبتلا به گردن درد مکانیکال بود. مواد و روش ها: تحقیق حاضر بر روی ۳۰ زن مبتلا به گردن درد در محدوده سنی ۳۵-۱۸ سال انجام شد. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول، ماساژ درمانی و گروه دوم، استرین- کانتراسترین دریافت نمودند. هر گروه، سه جلسه درمان را یک روز در میان دریافت کردند. درد بر اساس مقیاس عددی شاخص درد (Pain numerical rating scale یا PNRS) و سطح ناتوانی عملکردی بیمار بر اساس پرسش نامه شاخص ناتوانی گردن (Neck disability index یا NDI)، قبل و بلافاصله بعد از درمان ارزیابی شد. روش های آماری مورد استفاده شامل آزمون Paired t و Independent t بود. یافته ها: اختلاف معنی داری در شدت درد و سطح ناتوانی عملکردی بعد از ماساژ درمانی بر اساس مقیاس عددی سنجش درد (۰۰۱/۰ = PNRS) و پرسشنامه سطح ناتوانی عملکردی گردن (۰ = PNDI) و بعد از درمان استرین-کانتراسترین (۰۳/۰ = PNDI و ۰ = PNRS) مشاهده شد. در مقایسه دو گروه پس از درمان، در متغیر شدت درد اختلاف معنی داری مشاهده گردید (۰۰۱/۰ > P)، اما در سطح ناتوانی عملکردی اختلاف معنی داری بین دو گروه مشاهده نگردید (۰۵۷/۰ = P). نتیجه گیری: ماساژ درمانی و استرین- کانتراسترین هر دو در کاهش درد و بهبود عملکرد بیماران مبتلا به گردن درد موثر هستند. تکنیک استرین- کانتراسترین در مقایسه با ماساژ درمانی تاثیر بیشتری در کاهش درد داشت. کلید واژه ها: گردن درد، ماساژ، استرین- کانتراسترین، ناتوانی عملکردی