بررسی روایی همزمان مقیاس خودسنجی کاری کودک، در کودکان با نقص توجه و بیش فعالی

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 266

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JRRS-11-4_008

تاریخ نمایه سازی: 4 بهمن 1401

چکیده مقاله:

مقدمه: استقلال در فعالیت های روزمره زندگی، جزء اولین موفقیت های دوران کودکی است که به ارتقای حس استقلال و اجتماعی شدن کودکان کمک می نماید. پژوهش حاضر با استفاده از پرسش نامه های خودسنجی کاری کودک و استاندارد کیفیت زندگی کودکان (که به ارزیابی فعالیت های روزمره زندگی اختصاص دارد) صورت گرفت. هدف از انجام این پژوهش، بررسی روایی همزمان مقیاس خودسنجی کاری کودک، در کودکان دارای اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD یا Attention deficit hyperactivity disorder) بود.مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. جهت بررسی روایی هم زمان، هر دو پرسش نامه توسط ۱۲۸ کودک با ADHD تکمیل شد. تحلیل نتایج و گزارش ضرایب همبستگی در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: بیشترین ضریب همبستگی بین مقیاس ها به کفایت و کیفیت زندگی کل کودک تعلق داشت (۵۶/۰- = r). کمترین ضریب نیز متعلق به نمره کفایت با عملکرد اجتماعی برابر با ۴۴/۰- = r بود (۰۱/۰ > P). بیشترین و کمترین ضرایب همبستگی در مقیاس ارزش به ترتیب به کیفیت زندگی کل کودک (۴۶/۰- = r) و عملکرد احساسی (۳۴/۰- = r) اختصاص داشت (۰۱/۰ > P).نتیجه گیری: مقیاس خودسنجی کاری کودک با پرسش نامه استاندارد کیفیت زندگی کودکان، روایی همزمان قابل قبولی را نشان داد که می تواند به عنوان ابزاری برای سنجش کودکان با ADHD به کار رود.

کلیدواژه ها:

Attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) ، Child Occupational Self-Assessment (COSA) ، Pediatric Quality of Life Inventory ، Concurrent validity

نویسندگان

مهسا ستاری

Instructor, Department of Occupational Therapy, School of Nursing and Midwifery, Zanjan University of Medical Sciences, Zanjan, Iran

سید علی حسینی

Associate Professor, Department of Occupational Therapy, University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran

مهدی رصافیانی

Associate Professor, Department of Occupational Therapy, University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran

مینا احمدی کهجوق

PhD Student, Department of Occupational Therapy, University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran