مطالعه اثر زماندهی بر خواص سطحی الیاف پلی پروپیلن عمل شده با پلاسمای اکسیژنی تحت خلاء

عملیات پلاسما یک روش خشک و غیر شیمیایی جهت اصلاح خواص سطحی مواد پلیمری است که منجر به بهبود برخی ویژگیهای سطحی پلیمر نظیر خواص آبدوستی و خواص چسبندگی می شود . امروزه این عملیات عملاً جهت بهبود خواص سطحی الیاف مصنوعی در صنعت نساجی نیز به کار می رود . در این مطالعه تأثیر زماندهی بر خواص سطحی الیاف پلی پروپیلن عمل شده توسط پلاسمای کم فشار اکسیژنی مورد مطالعه قرار گرفته است . خواص آبدوستی توسط اندازه گیری زاویه تماس قطره با سطح الیاف و اندازه گیری قطر قطره آب رها شده روی سطح پارچه پس از طی 20 ثانیه مورد آزمایش قرار گرفته اند . نتایج پژوهش نشان دهنده بهبود خواص آبدوستی الیاف عمل شده با پلاسمای اکسیژنی است، همچنین به طور کلی گذشت زمان تأثیر قابل توجهی بر خواص زاویه تماس قطره و قطر قطره آب رها شده روی سطح کالا نداشته است.

کلیدواژه ها:

پلاسما ، پلی پروپیلن ، زماندهی ، زاویه تماس قطره ، خواص آبدوستی