اثرات کودهای بیولوژیک، شیمیایی و دامی بر صفات بیوشیمیایی، عملکرد و اجزاء عملکرد ذرت سینگل کراس ۵۰۰

اهداف: پژوهش حاضر به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف کودهای دامی، شیمیایی و زیستی بر برخی صفات مورفولوژیک، فیزیولوژیک، بیوشیمیایی، عملکرد و اجزاء عملکرد ذرت سینگل کراس ۵۰۰  و همچنین معرفی بهترین تیمار کودی به انجام رسید.   مواد و روش­ها: آزمایشی به­صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار در اوایل تیرماه سال زراعی ۱۳۹۸ در مزرعه ای واقع در دشت گیو از توابع شهرستان خوسف استان خراسان جنوبی اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل تلقیح و عدم تلقیح بذور با کود فسفات بارور ۲ به­عنوان فاکتور اصلی، ۳ سطح کود شیمیایی (شاهد، N۱۵۰:P۲۵:K۱۵۰ و N۳۰۰:P۵۰:K۳۰۰ در هکتار) و سه سطح کود دامی (شاهد، ۱۰ و ۲۰ تن در هکتار) به عنوان فاکتورهای فرعی بودند. علاوه بر این، صفات ارتفاع بوته، وزن خشک اندام­های هوایی، تعداد ردیف در بلال، تعداد دانه در ردیف، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، پروتئین دانه، محتوای کلروفیل a، b، کل و کاروتنوئیدها مورد ارزیابی قرار گرفتند.   یافته­ها: نتایج نشان داد که تلقیح بذور با کود بیولوژیک فسفات بارور ۲ سبب افزایش معنی­دار وزن خشک بخش­های هوایی، تعداد دانه در ردیف، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و رنگیزه­های گیاهی گردید. همچنین، کاربرد ۲۰ تن در هکتار کود دامی و تیمار  N۳۰۰:P۵۰:K۳۰۰ سبب افزایش معنی­دار تمامی صفات مورد بررسی نسبت به تیمار شاهد شدند. براساس نتایج نیز مشاهده شد که برهمکنش­های کود بیولوژیک×کود شیمیایی (کلروفیل b، کلروفیل کل، کاروتنوئیدها و عملکرد بیولوژیک)، کود بیولوژیک×کود دامی (وزن خشک هوایی، کلروفیل b، کلروفیل کل و کاروتنوئیدها)، کود شیمیایی×کود دامی (وزن خشک هوایی، عملکرد بیولوژیک، کلروفیل b و کاروتنوئیدها) و کودهای بیولوژیک×شیمیایی×دامی (کاروتنوئیدها) اثرات معنی­داری ایجاد کردند.   نتیجه­گیری: به طور کلی، نتیجه­گیری می­شود که تلقیح بذور به وسیله فسفات بارور ۲، کاربرد ۲۰ تن در هکتار کود دامی، تیمار شیمیایی N۳۰۰:P۵۰:K۳۰۰ و برهمکنش کودهای زیستی، دامی و شیمیایی سبب بهبود عملکرد و اجزای عملکرد ذرت سینگل کراس ۵۰۰ در شرایط کشاورزی منطقه مورد پژوهش گردید.

کلیدواژه ها:

پروتئین دانه ، رنگیزه­ های فتوسنتزی ، عملکرد ذرت ، کود زیستی ، کود گاوی