اثر روش های مختلف پیش تیمار بذر بر خصوصیات زراعی کتان روغنی در شرایط تنش خشکی پس از گلدهی در منطقه کرمانشاه

چکیدهاهداف: این تحقیق به منظور بررسی اثر روش­های پیش­تیمار بذر بر صفات زراعی کتان روغنی در شرایط تنش خشکی بعد از گلدهی طی سال زراعی ۹۵-۱۳۹۴ در دانشگاه رازی اجرا شد. مواد و روش­ها: این بررسی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل: ۱) رقم در دو سطح(هندی و مجاری و ۲) پرایم بذر در هشت سطح شامل پنج سویه باکتری(Bacillus pumilus، Bacillus megaterium، Bacillus sp.، Bacillus amyloliquefaciens، Pseudomonas geniculate) و پیش­تیمار بذر با آب مقطر، نیترات پتاسیم و تیمار شاهد و ۳) قطع آبیاری بعد از گلدهی و شاهد (آبیاری منظم تا زمان رسیدگی) انجام شد. یافته­ها: بر اساس نتایج، در شرایط عدم تنش خشکی عملکرد دانه رقم هندی و مجاری به ترتیب با ۱۵۳۶ و ۱۴۹۷ کیلوگرم در هکتار تفاوت معنی­دار نداشتند، ولی عملکرد زیست­توده رقم مجاری (۶۱۲۹ کیلوگرم در هکتار) به طور معنی­داری از رقم هندی (۴۵۷۴ کیلوگرم در هکتار) بالاتر بود. تنش خشکی سبب کاهش معنی­دار عملکرد دانه و زیست­توده، تعداد دانه در بوته، وزن هزار دانه و تعداد کپسول در بوته هر دو رقم مورد بررسی شد. روش­های پیش­تیمار بذر سبب افزایش معنی­دار عملکرد دانه و اجزاء آن در شرایط تنش خشکی پس از گلدهی و شرایط شاهد شدند. پیش تیمار بذر با باکتری­های Bacillus megaterium و Bacillus amyloliquefaciens نتایج بهتری در این ارتباط داشتند. نتیجه­گیری: به نظر می­رسد استفاده از سویه­های مناسب و بومی باکتری­های محرک رشد گیاه جهت تلقیح بذر از راهکارهای مناسب جهت افزایش تولید گیاهان زراعی در شرایط معمول و تنش کم­آبی باشد.

کلیدواژه ها:

باکتری محرک رشد گیاه ، تعداد دانه در بوته ، نیترات پتاسیم ، وزن هزار دانه ، هیدروپرایم