مقایسه تاثیر ۸ هفته دویدن رو به جلو ودویدن رو به عقب بر میزان درد دیسمنوره دانش آموزان دختر مقطع راهنمایی

پژوهش حاضر با هدف مقایسه تاثیر ۸ هفته دویدن رو به جلو و دویدن رو به عقب بر میزان درد دیسمنوره دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول در شهرستان ورامین انجام شد. این پژئهش از نظر هدف، کاربردی است و به لحاظ استراتژی نیمه تجربی می باشد. جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان دختر مقطع راهنمایی ۱۲-۱۵ ساله شهر ورامین که به مدت ۱-۲ سال از قاعدگی آنها می گذرد و دارای دیسمنوره دردناک هستند و هیچ گونه بیماری جسمانی ندارند و به صورت هدفمند انتخاب شدند. از بین جامعه آماری تعداد ۳۰ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. گروه تمرین در طی پژوهش به اجرای برنامه تمرینی به جلو و عقب دویدن پرداختند. گروه کنترل نیز در طی پژوهش بدون مداخله به فعالیت های روزانه خود ادامه داد. برای اندازه گیری متغیرهای پژوهش از ازمون ها و ابزارهای مختلفی استفاده شده است که عبارتند از: پرسشنامه اطلاعاتی فردی ترازوی پزشکی، قدسنج، مقیاس آنالوگ بصری جهت تشخیص میزان درد آزمودنی ها، ضربان سنج پلار و کرنومتر دیجیتالی می باشد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی شامل میانگین و انحراف معیار استفاده گردید در بخش آمار استنباطی نیز از آزمون های کولموگروف - اسمیرنوف، M باکس لوین و تحلیل کوواریانس استفاده شد. تجزیه و تحلیل آماری در این پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS انجام گردید.نتایج تحقیق نشان داد که دویدن رو به جلو و دویدن به عقب سبب کاهش درد دیسمنوره در گروه آزمایشی شده است. تحلیل داده ها نشان داد که دویدن رو به جلو نسبت به دویدن رو به عقب موثرتر است.

کلیدواژه ها:

دویدن رو به جلو ، دویدن رو به عقب ، درد دیسمنوره ، دانش اموزان