نقش سرمایه روانشناختی و خودتنظیمی هیجانی در طلاق عاطفی زوجین

هدف پژوهش حاضر پیش بینی نقش سرمایه روانشناختی و خودتنظیمی هیجانی در طلاق عاطفی زوجین می باشد. روش پژوهش مورد استفاده در این تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است . جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه زوجین شهر گرگان به تعداد ۷۵۰۰۰ زوج می باشند. روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای است . بدین صورت که شهر گرگان به ۳ منطقه تقسیم شده و از بین هر منطقه با توجه به نسبت زوجها نمونه گیری صورت می گیرد بنابراین با توجه به اینکه تعداد زوجین شهر گرگان ۷۵۰۰۰ زوج می باشد با استفاده از نرم افزار جی پاور تعداد ۲۶۶ زوج به عنوان نمونه پژوهشی انتخاب می شود. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های سرمایه روانشناختی لوتانز (۲۰۰۷)، خودتنظیمی هیجانی هافمن و کاشدان (۲۰۱۰) و طلاق عاطفی گاتمن بود که روایی پرسشنامه ها توسط چند نفر متخصصین حوزه روانشناسی مورد بررسی قرار گرفت و پس از بررسی و انجام اصلاحات جزیی مورد تایید نهایی قرار گرفت و پایایی پرسشنامه ها با استفاده از آلفای کرنباخ به ترتیب ۷۲/۷۵،۰/۰، ۷۱/۰ بدست آمد که نشان از پایایی خوب پرسشنامه دارد. جهت تجزیه و تحلیل دادههای بدست آمده از نرم افزار ۲۶SPSS تحلیل استنباطی (همبستگی و رگرسیون) استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد بین طلاق عاطفی با امیدواری (۴۸/۰-)، تاب آوری (۶۱/۰-) و خودکارآمدی (۴۱/۰-) در سطح کوچکتر از ۰۱/۰ و با خوشبینی (۵۲/۰-) در سطح کوچکتر از ۰۵/۰ رابطه منفی و معناداری وجود دارد. همچنین بین طلاق عاطفی با پنهانکاری (۵۶/۰) در سطح کوچکتر از ۰۱/۰ رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و بین طلاق عاطفی با سازش کاری (۵۱/۰-) و تحمل (۵۴/۰-) در سطح کوچکتر از ۰۵/۰ رابطه منفی و معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

سرمایه روانشناختی ، خودتنظیمی هیجانی ، طلاق عاطفی ، زوجین