کیفیت رابطه معلم و دانش آموز در کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی -بیش فعالی و بدون این اختلال

اختلال های رفتاری درکودکان و نوجوانان یکی از مشکلات مطرح در عرصه آموزش و پرورش به ویژه آموزش تخصصی کودکان استثنایی است که آشنایی معلمان با این پدیده و ارتباط خوب با این دانش آموزان از روش های ضروری پیشگیری و کیفیت بخشی بهداشت روانی جامعه به نظر می رسد. پژوهش حاضر ضمن بررسی پژوهش های قبلی درباره اختلال کم توجهی - بیش فعالی به این نتیجه میرسد که رابطه خوب بین معلمان ودانش آموزان دارای اختلال کم توجهی -بیش فعالی ، امری بسیار حیاتی است و باعث افزایش انگیزه، یادگیری بیشتر، تلاش بیشتر ،تحمل بیشتر مقابل مشکلات ،رفتار اجتماعی بهتر و.... در این کودکان می شود و بر اهمیت کیفیت رابطه بین معلمان و دانش آموزان مبتلا به اختلال کم توجهی -بیش فعالی تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

کم توجهی ، بیش فعالی ، دانش آموز ، معلم