تاثیر آزادی بیان بر حقوق و سلامت

آزادی بیان یکی از مهمترین حقوق اساسی در دموکراسیهای لیبرال است و در بیشتر قوانین اساسی معاصر و همچنین در معاهدات حقوق بشر بین المللی مستحکم شده است و اغلب به عنوان " حق نسل اول " طبقه بندی میشود حقی که از افراد در برابر مداخله دولت محافظت میکند ، درک میشود که این یک پیش نیاز برای وجود یک جامعه لیبرال و یا اینکه ارتباط تنگاتنگی با ارزشهای لیبرال از قبیل استقلال ، عزت و آزادی دارد . در عین حال ، حوزه آنچه سخنرانی میکند ، چه گفتار باید مورد حمایت قرار گیرد ، وزن یا ارزش منتسب به حمایت از گفتار در مقابل سایر حقوق و یا ملاحظات سیاسی ، و دلایل حفاظت از آن بسیار بحث برانگیز است . این مباحثات دارای مفاهیم سیاسی و قانونی مهمی هستند و آنها در حفاظت دیفرانسیل دادهشده به سخنرانی در حوزه های قضایی مختلف منعکس میشوند .چالش اصلی فلسفی توضیح این است که چرا ( و چه ) گفتار باید بیشتر ( یا متفاوت ) نسبت به فعالیتهای غیر کلامی حمایت شود . هنگامی که از گفتار دفاع میکنیم , سخنرانی را نسبت به فعالیتهای غیر کلامی باز میکنیم . بحث اصولی در مورد توجیهات حفاظت از گفتار نیز روشن میسازد که چه چیزی به عنوان سخنرانی است . تنها اقدام ارتباطی که حداقل به طور بالقوه ارزشهای زیربنایی حمایت از شمارش گفتار را ترویج میدهد . در نتیجه , شناسایی ارزشهای اساسی در حمایت از گفتار نیز بر آنچه که فعالیتها به عنوان " سخنرانی " حساب میکنند تاثیر میگذارد , بنابراین , حداقل در گفتمان حقوقی , سوال از آنچه که به عنوان سخنرانی حساب میشود و آنچه که به عنوان یک سخنرانی محافظت میشود اغلب با هم مرتبط هستند .

کلیدواژه ها:

آزادی بیان ، حقوق اساسی ، دموکراسی لیبرال ، قانون ، سیاست ،