بررسی رابطه مقابله مذهبی با تاب آوری پرستاران بخش اورژانس

مقدمه: اهمیت راهکارهای مقابله ای و نقش مذهب به عنوان شاخص هایی در مواجهه با مشکلات و ناملایمات در مطالعات متعدد مورد تاکید قرار گرفته است. پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط مقابله مذهبی با تاب آوری پرستاران بخش اورژانس انجام شد. روش کار:  این مطالعه توصیفی -تحلیلی از نوع همبستگی است. همه پرستاران شاغل در بخش های اورژانس مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی مازندران بصورت سرشماری وارد مطالعه شدند. دراین پژوهش از سه پرسشنامه شامل چک لیست مشخصات فردی و شغلی، پرسشنامه تاب آوری (کونر و دیویدسون) و پرسشنامه راهبردهای مقابله ای مذهبی افلاک سیر و کولمن استفاده شد. کلیه تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۵ انجام شد. سطح معناداری ۰٫۰۵>p در نظر گرفته شده است. یافته ها: پرستاران شرکت کننده در مطالعه دامنه سنی بین ۲۱ تا ۵۹ سال با میانگین و انحراف معیار ۷٫۹ ± ۳۴٫۴ داشتند. میزان علاقمندی به شغل (۰٫۰۲۱=p) و سابقه کار (۰٫۰۰۷=p) در بین سطوح مختلف مقابله مذهبی دارای اختلاف آماری معنی دار بودند. میزان علاقمندی به شغل (۰٫۰۰۰=p) و وضعیت بومی بودن (۰٫۰۰۱=p) در بین سطوح مختلف تاب آوری دارای اختلاف آماری معنی دار می باشند. تاب آوری و بیشتر مولفه های آن با مقابله ی مذهبی و مولفه های آن دارای همبستگی معنی دار هستند (۰٫۰۵>p). نتیجه گیری: معنویت و استفاده از روش های مقابله مذهبی می تواند باعث افزایش پتانسیل انطباق پذیری و احساس پشتیبانی از طرف قدرتی بالاتر و در نهایت افزایش تاب آوری پرستاران گردد.

کلیدواژه ها:

Resilience ، Religious coping ، Nurse ، Emergency ، تاب آوری ، مقابله مذهبی ، پرستار ، اورژانس