تحلیلی بر تاثیر رضایت شغلی بر سلامت روان معلمان

زمینه و هدف: سلامت روان یکی از ابعاد سلامت و متاثر از کیفیت زندگی کاری است. هدف این تحقیق تعیین تجربی اثر رضایت شغلی بر سلامت روان معلمان با در نظر گرفتن نقش تعدیلگر جنس و رشته تدریس است. روش کار: پژوهش حاضر به روش کمی و به شیوه پیمایشی، با ابزار پرسشنامه و با استفاده از نرم افزارSPSS  وAMOS  انجام شد. جمعیت آماری تحقیق کلیه معلمان مقطع (متوسطه اول و دوم) شهر نجف آباد اصفهان به تعداد ۱۵۰۰ نفر با حجم نمونه ۳۷۳ نفر بود. روش نمونه گیری در این تحقیق، نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای بود. نتایج: تحلیل عاملی تاییدی گویه­های نشان داد این گویه ­ها قادرند ۲۵/۶۳% واریانس متغیر سلامت روان را تبیین کنند. همچنین اثر استاندارد رضایت شغلی بر سلامت روان به میزان ۳۷/۰ می­باشد (۰۰۱/۰>p) و می تواند ۱۳% از واریانس سلامت روان افراد را تبیین کند. نتایج نشان داد میانگین سلامت روان(۶۴/۶۶) معلمان پایین تر از میانگین طیف و میانگین رضایت شغلی آنان(۹۰/۷۳) بالاتر از متوسط طیف می­باشد (۰۰۱/۰>p). نتیجه گیری: رضایت شغلی با تاثیر اثبات شده­ای که بر سلامت روان معلمان دارد می­تواند ضمن بهبود بخشیدن به زندگی فردی و اجتماعی معلمان، به کارآیی بیشتر آنها در زمینه آموزش و پرورش بیانجامد. در این رابطه جنس و رشته تدریس معلمان می­توانند اثر رضایت شغلی بر سلامت روان معلمان را تحت تاثیر قرار دهند. به این صورت که میزان بتا برای گروه زنان با ۵۵/۰ و برای معلمان علوم تجربی با ۶۸/۰ اثر قویتری نسبت به گروه مردان و معلمین سایر رشته­ها دارد.

کلیدواژه ها:

Job Satisfaction ، Mental Health ، Moderating Effect ، Teachers ، Najafabad City ، Iran ، رضایت شغلی ، سلامت روان ، اثر تعدیلگری ، معلمان ، شهر نجف آباد ، ایران