ارزیابی آسیب پذیری بافت شهری در مقابل زلزله(مطالعه ی موردی: شهر سیسخت)

زلزله یکی از بحران هاست که هر از چند گاهی قسمتی از زمین را می لرزاند و زیان های جانی و مالی زیادی را بر انسان ها تحمیل میکند. زلزله بزرگترین منبع بالقوه واحد خسارت و صدمات از یک خطر طبیعی به شمار می رود. است. تا جایی که ۱۲ درصد شهرهای کشور در برابر یک زلزله۵/۵ ریشتری آسیب پذیر گشته اند. بدون شک از عوامل موثر در کاهش آسیب پذیری شهرها، به ویژه خسارات ناشی از زلزله، شکل و ساختاری است که شهر دارا بوده و می توان با استفاده از برنامه ریزی و طراحی شهری اصولی و توجه مدیریت بحران، در کاهش آسیب پذیری شهر گامی موثر برداشت. کاهش آسیب پذیری جوامع شهری در برابر زلزله زمانی به وقوع خواهد پیوست که ایمنی در برابر زلزله در تمام سطوح برنامه ریزی مدنظر قرار گیرد با توجه به اهمیت مطالب یاد شده در این مقاله به ارزیابی آسیب پذیری بافت شهری در مقابل زلزله در شهر سیسخت پرداخته می شود. نتایج حاکی از این است که سازه هایی که جدیدتر ساخته شده اند از استحکام بیشتری برخوردارند ولی سازه های حاشیه ای و قدیمی تر تا حد زیادی استاندارد سازی نشده اند و مقاومت کمتری در برابر وقوع زلزله دارند.

کلیدواژه ها:

بافت شهری ، زلزله ، مقاوم سازی ، آسیب پذیری شهر ، شهرسیسخت