بررسی رابطه بین ابعاد سرمایه اجتماعی و رضایت شغلی کارکنان (مطالعه موردی: شرکت گاز شیراز)

امروزه منابع انسانی، مهم ترین سرمایه هر سازمان می باشد؛ یکی از عواملی که می تواند باعث بهبود عملکرد کارکنان شود، رضایت آنها از شغلشان می باشد. از آنجایی که سرمایه اجتماعی جزء لاینفک نیروی انسانی در سازمان می باشد و از سوی دیگر رضایت شغلی نیز یکی از ابعاد اصلی در شغل هر نیروی کار محسوب می شود لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه بین ابعاد سرمایه اجتماعی و رضایت شغلی کارکنان صورت پذیرفت. جامعه آماری پژوهش را پرسنل اداری شرکت گاز شیراز با تحصیلات حداقل لیسانس و سابقه کار ۱۰سال تشکیل می دادند؛ نمونه آماری مطالعه حاضر را ۴۰ نفر از کارمندان شرکت گاز شیراز که به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند، تشکیل می دهند. ابزار گردآوری داده ها نیز پرسشنامه ۲۸سوالی سرمایه اجتماعی ناهاپیت و گوشال (۱۹۹۸) و پرسشنامه ۱۷سوالی مینه سوتا (۲۰۰۹) می باشند. روایی پرسشنامه ها به وسیله تکنیک روایی نسبت اعتبار محتوا (با استفاده از نظرات ۵نفر از خبرگان) و پایایی پرسشنامه ها توسط تکنیک ضریب آلفای کرونباخ تایید شد. با توجه به نتیجه تکنیک شاپیرو ویلک، از تکنیک ضریب همبستگی پیرسون به منظور آزمون فرضیات پژوهش استفاده گردید. یافته های پژوهش نشان داد که بین بعد شناختی سرمایه اجتماعی و رضایت شغلی کارکنان شرکت گاز شیراز رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. رابطه بین سرمایه اجتماعی و رضایت شغلی کارکنان، مثبت و معنادار بود؛ همچنین بین بعد ساختاری سرمایه اجتماعی و رضایت شغلی کارکنان رابطه مثبت و معناداری وجود داشت.

کلیدواژه ها:

رضایت شغلی ، سرمایه اجتماعی ، شرکت گاز شیراز